|
Λες, να γίναν χθες, τόσες στιγμές,
έτσι απλά και εγώ από σήμερα να ξύνω τις πληγές;
Λες, να ‘ταν απλά υπερβολές,
τα σ’ αγαπώ της και πως τίποτα δεν κράτησε;
Δες, ξέρω δεν έχεις πια αντοχές,
κι ότι αγαπάς τόσο καιρό απόψε σε γονάτισε.
Δες, τα ‘χω περάσει αυτά που λες,
πήρα τον χρόνο μου κι ο πόνος πια, σταμάτησε.
Έχω δυο τελευταία τσιγάρα
και μια κατάρα, να πνίξω ως το ξημέρωμα.
Δυο τελευταία κι έναν πόνο
και στο δηλώνω, κακό θα ‘χω αποτέλεσμα.
Παίξε μου κάτι στην κιθάρα
κι ας βγούνε κι άλλα, στου πόνου το στερέωμα.
Παίξε κι εγώ θα συμπληρώνω,
πόνο στον πόνο, σ’ ένα Βαρδή αφιέρωμα.
Πως, πες μου το πώς, να γίνω αλλιώς,
ο χρόνος έγινε εχθρός μου κι ούτε μια στιγμή γιατρός .
Πως, έτσι κι αλλιώς εγώ είμαι αυτός,
που τόσα βράδια κι η σκιά του, τον παράτησε.
Δες, δε σ’ έχω δει ποτέ να κλαις,
μα τι ‘ναι αυτά, που τόση ώρα τώρα, κάθεσαι και λες;
Δες, ξέρω δεν έχεις πια αντοχές,
πάρε τον χρόνο σου, κιθάρα και προσπάθησε.
Έχω δυο τελευταία τσιγάρα
και μια κατάρα, να πνίξω ως το ξημέρωμα.
Δυο τελευταία κι έναν πόνο
και στο δηλώνω, κακό θα ‘χω αποτέλεσμα.
Παίξε μου κάτι στην κιθάρα
κι ας βγούνε κι άλλα, στου πόνου το στερέωμα.
Παίξε κι εγώ θα συμπληρώνω,
πόνο στον πόνο, σ’ ένα Βαρδή αφιέρωμα.
|
Les, na ginan chthes, tóses stigmés,
étsi aplá ke egó apó símera na ksíno tis pligés;
Les, na ‘tan aplá ipervolés,
ta s’ agapó tis ke pos típota den krátise;
Des, kséro den échis pia antochés,
ki óti agapás tóso keró apópse se gonátise.
Des, ta ‘cho perási aftá pu les,
píra ton chróno mu ki o pónos pia, stamátise.
Έcho dio teleftea tsigára
ke mia katára, na pníkso os to ksiméroma.
Dio teleftea ki énan póno
ke sto dilóno, kakó tha ‘cho apotélesma.
Pekse mu káti stin kithára
ki as vgune ki álla, stu pónu to steréoma.
Pekse ki egó tha sibliróno,
póno ston póno, s’ éna Oardí afiéroma.
Pos, pes mu to pós, na gino alliós,
o chrónos égine echthrós mu ki ute mia stigmí giatrós .
Pos, étsi ki alliós egó ime aftós,
pu tósa vrádia ki i skiá tu, ton parátise.
Des, de s’ écho di poté na kles,
ma ti ‘ne aftá, pu tósi óra tóra, káthese ke les;
Des, kséro den échis pia antochés,
páre ton chróno su, kithára ke prospáthise.
Έcho dio teleftea tsigára
ke mia katára, na pníkso os to ksiméroma.
Dio teleftea ki énan póno
ke sto dilóno, kakó tha ‘cho apotélesma.
Pekse mu káti stin kithára
ki as vgune ki álla, stu pónu to steréoma.
Pekse ki egó tha sibliróno,
póno ston póno, s’ éna Oardí afiéroma.
|
