|
Τα λόγια πήρε ο άνεμος στη δύσκολη στιγμή
Σαν βάρκα από χαρτί
Που πλέει κι ούτε ξέρει
Που είναι η Δύση και η Ανατολή
Στην άλλη όχθη τ’ ουρανού
Λιακάδα και βροχή
Παντρεύονται οι φτωχοί
Μα εγώ δεν ξέρω που πηγαίνω
Δύση ή Ανατολή
Αφήνομαι σε σένα και ξανοίγομαι στα κύματα
Στη σκέψη σου που μ’ άφησε μισή
Αφήνομαι σε σένα και στολίζομαι, στ’ ορκίζομαι
Και πέφτω μες στη θάλασσα γυμνή.
Οι αλήθειες γίναν ψέματα
Στη δύσκολη στιγμή
Δεν άντεξες εσύ
Και μένω τώρα ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή
Να ‘ρχόσουν μόνο ένα πρωί
Κι ας είναι από ντροπή
Σαν χάδι κι αστραπή
Κι εγώ θα σου χαρίσω πάλι Δύση και Ανατολή
Αφήνομαι σε σένα και ξανοίγομαι στα κύματα
Στη σκέψη σου που μ’ άφησε μισή
Αφήνομαι σε σένα και στολίζομαι στ’ ορκίζομαι
Και πέφτω μες στη θάλασσα γυμνή.
|
Ta lógia píre o ánemos sti dískoli stigmí
San várka apó chartí
Pu pléi ki ute kséri
Pu ine i Dísi ke i Anatolí
Stin álli óchthi t’ uranu
Liakáda ke vrochí
Pantrevonte i ftochi
Ma egó den kséro pu pigeno
Dísi í Anatolí
Afínome se séna ke ksanigome sta kímata
Sti sképsi su pu m’ áfise misí
Afínome se séna ke stolízome, st’ orkízome
Ke péfto mes sti thálassa gimní.
I alíthies ginan psémata
Sti dískoli stigmí
Den ántekses esí
Ke méno tóra anámesa se Dísi ke Anatolí
Na ‘rchósun móno éna pri
Ki as ine apó ntropí
San chádi ki astrapí
Ki egó tha su charíso páli Dísi ke Anatolí
Afínome se séna ke ksanigome sta kímata
Sti sképsi su pu m’ áfise misí
Afínome se séna ke stolízome st’ orkízome
Ke péfto mes sti thálassa gimní.
|
