Δώσ’ μου μια μέρα αληθινή
μες την ψευτιά και τη ντροπή
χίλιες μια νύχτες με μεθάς
κλειστά χαρτιά μην μου κρατάς
Τα όνειρά μας παίξαμε
στον κόσμο δεν χωρέσαμε
ψύχραιμοι τώρα και ταπί
ας βρούμε την ανατολή
Κάνε να βγει ξανά ο ήλιος το πρωί
κάνε ν’ αντέξουμε άλλη μια στροφή
Για πόσο θα ΄ναι ακόμα οι δρόμοι ανοιχτοί
που τελειώνει η στιγμή
Κι αν η αγάπη πέρασε
κι αν η ζωή μας γέλασε
εγώ είμαι εδώ και μη μου σκας
θα γίνω κλόουν να γελάς
Της νύχτας μου βασίλισσα
τα χρόνια μου ξεφτίλισα
μες την ψευτιά και τη ντροπή
δώσ’ μου μια μέρα αληθινή
Κάνε να βγει ξανά ο ήλιος το πρωί
κάνε ν’ αντέξουμε άλλη μια στροφή
Για πόσο θα ΄ναι ακόμα οι δρόμοι ανοιχτοί
που τελειώνει η στιγμή
Δώσ’ μου μια μέρα αληθινή
τι πάει χαμένο και τι ζει
που θα ‘μαι αύριο αδιαφορώ
το εδώ και τώρα σου ζητώ
Οι απαντήσεις λιώσανε
και οι σοφοί τελειώσανε
σε μια παράλογη εποχή
η λογική μου είσαι εσύ
|
Dós’ mu mia méra alithiní
mes tin pseftiá ke ti ntropí
chílies mia níchtes me methás
klistá chartiá min mu kratás
Ta ónirá mas peksame
ston kósmo den chorésame
psíchremi tóra ke tapí
as vrume tin anatolí
Káne na vgi ksaná o ílios to pri
káne n’ antéksume álli mia strofí
Gia póso tha ΄ne akóma i drómi anichti
pu telióni i stigmí
Ki an i agápi pérase
ki an i zoí mas gélase
egó ime edó ke mi mu skas
tha gino klóun na gelás
Tis níchtas mu vasílissa
ta chrónia mu kseftílisa
mes tin pseftiá ke ti ntropí
dós’ mu mia méra alithiní
Káne na vgi ksaná o ílios to pri
káne n’ antéksume álli mia strofí
Gia póso tha ΄ne akóma i drómi anichti
pu telióni i stigmí
Dós’ mu mia méra alithiní
ti pái chaméno ke ti zi
pu tha ‘me avrio adiaforó
to edó ke tóra su zitó
I apantísis liósane
ke i sofi teliósane
se mia parálogi epochí
i logikí mu ise esí
|