Εδώ | Edó

Απ’ το παράθυρό σου βλέπεις τα τρένα,
σ’ αυτό τον τόπο όλα σου φαίνονται ξένα,
πόσο θα ήθελες να ανέβαινες σ’ ένα, το θες εδώ και καιρό.

Μέρα τη μέρα κοιτάζεις πιο πέρα,
αν κάθεσαι ο χρόνος τρέχει σαν σφαίρα,
παιξ’ την παρτίδα στη δική σου σκακιέρα.

Αυτό που θέλεις καιρό, είναι εδώ.

Γείτονά μου θέλω να σ’ ενοχλήσω
και αν κοιμάσαι θέλω να σε ξυπνήσω,
κάτι που ήδη ξέρεις να σου θυμίσω, κάτι που ξέρεις καιρό.

Όταν τα δύσκολα την πόρτα χτυπάνε
και τα χαρούμενα σε προσπερνάνε,
τα καταφέρνουν αυτοί που δεν ξεχνάνε.

Αυτό που θέλεις καιρό, είναι εδώ.

Ap’ to paráthiró su vlépis ta tréna,
s’ aftó ton tópo óla su fenonte kséna,
póso tha ítheles na anévenes s’ éna, to thes edó ke keró.

Méra ti méra kitázis pio péra,
an káthese o chrónos tréchi san sfera,
peks’ tin partída sti dikí su skakiéra.

Aftó pu thélis keró, ine edó.

Gitoná mu thélo na s’ enochlíso
ke an kimáse thélo na se ksipníso,
káti pu ídi kséris na su thimíso, káti pu kséris keró.

Όtan ta dískola tin pórta chtipáne
ke ta charumena se prospernáne,
ta kataférnun afti pu den ksechnáne.

Aftó pu thélis keró, ine edó.