Ήλιος κρυμμένος
συννεφιασμένος ζωγραφισμένος
είναι μέσα στην ψυχή
δεν είσαι πια δική μου
κι άλλη μια μέρα
φεύγει σαν σφαίρα
με τον αέρα μοιάζει τώρα η ζωή
δεν είσαι πια δική μου
Έφυγες και όλα πήραν ένα χρώμα γκρίζο
τα δικά μας όνειρα στα μάτια μου αγγίζω
Έφυγες και όλα γύρω έχουν γίνει ξένα
η αγάπη χάθηκε κι αυτή μαζί με σένα
Άδεια τα χέρια
σβήνουν τ’ αστέρια
και μια βροχή αρχίζει μέσα στη ματιά μου
δεν σ’ έχω αγκαλιά μου
κι άλλη μια νύχτα
που δε σε είδα
την πόρτα κλείνεις να μη μπω στα όνειρά μου
κι απ’ έξω εγώ καρδιά μου
Έφυγες και όλα πήραν ένα χρώμα γκρίζο
τα δικά μας όνειρα στα μάτια μου αγγίζω
Έφυγες και όλα γύρω έχουν γίνει ξένα
η αγάπη χάθηκε κι αυτή μαζί με σένα
|
Ήlios krimménos
sinnefiasménos zografisménos
ine mésa stin psichí
den ise pia dikí mu
ki álli mia méra
fevgi san sfera
me ton aéra miázi tóra i zoí
den ise pia dikí mu
Έfiges ke óla píran éna chróma gkrízo
ta diká mas ónira sta mátia mu angizo
Έfiges ke óla giro échun gini kséna
i agápi cháthike ki aftí mazí me séna
Άdia ta chéria
svínun t’ astéria
ke mia vrochí archízi mésa sti matiá mu
den s’ écho agkaliá mu
ki álli mia níchta
pu de se ida
tin pórta klinis na mi bo sta ónirá mu
ki ap’ ékso egó kardiá mu
Έfiges ke óla píran éna chróma gkrízo
ta diká mas ónira sta mátia mu angizo
Έfiges ke óla giro échun gini kséna
i agápi cháthike ki aftí mazí me séna
|