Εγώ σε ξέγραψα | Egó se kségrapsa

Άδειος ο δρόμος, λάσπες και κρύο,
μέσα μου φόβος για μας τους δύο,
άσπρη αυλαία πέφτει το χιόνι
για μια αγάπη που τελειώνει.

Εγώ σε ξέγραψα,
δεν είσαι το αίσθημά μου,
πικρά κι αν έκλαψα.
δικαίωμά μου.

Αύριο ίσως, δε θα φοβάμαι,
δε θα ‘χω μίσος, δε θα λυπάμαι,
μπορεί να γίνω σύννεφο γκρίζο….
μπορεί να κλαίω μα δε λυγίζω.

Άdios o drómos, láspes ke krío,
mésa mu fóvos gia mas tus dío,
áspri avlea péfti to chióni
gia mia agápi pu telióni.

Egó se kségrapsa,
den ise to esthimá mu,
pikrá ki an éklapsa.
dikeomá mu.

Avrio ísos, de tha fováme,
de tha ‘cho mísos, de tha lipáme,
bori na gino sínnefo gkrízo….
bori na kleo ma de ligizo.