Δεν είμαι όμορφη, δεν είμαι καλλονή,
δεν έχω αρχαία ελληνική κατατομή.
Ούτε πολλά βιβλία διάβασα ποτές,
τον Παλαμά γνωρίζω μόνο απ’ τους ποιητές.
Είμαι η Μαίρη, η Μαιρούλα, το Μαιράκι σου,
βάλ’ ένα έψιλον να γίνω το μεράκι σου,
βάλ’ ένα “λη” και θα γενώ το λημεράκι σου.
Είμαι η Μαίρη, η Μαιρούλα, το Μαιράκι σου.
Από φτωχούτσικη κρατάω φαμελιά,
δημοτικό πήγα και ύστερα δουλειά.
Από φρονήματα τι είμαι μη ρωτάς,
ψηφίζω πάντα ό,τι ψηφίζει κι ο μπαμπάς.
Πηγαίνω πάντα σινεμά τις Κυριακές
κι από ταινίες προτιμώ ελληνικές.
Πήγα και είδα και του Μπέργκμαν τη “Σιωπή”,
μα δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει.
|
Den ime ómorfi, den ime kalloní,
den écho archea ellinikí katatomí.
Oíte pollá vivlía diávasa potés,
ton Palamá gnorízo móno ap’ tus piités.
Ime i Meri, i Merula, to Meráki su,
vál’ éna épsilon na gino to meráki su,
vál’ éna “li” ke tha genó to limeráki su.
Ime i Meri, i Merula, to Meráki su.
Apó ftochutsiki kratáo fameliá,
dimotikó píga ke ístera duliá.
Apó fronímata ti ime mi rotás,
psifízo pánta ó,ti psifízi ki o babás.
Pigeno pánta sinemá tis Kiriakés
ki apó teníes protimó ellinikés.
Píga ke ida ke tu Bérgkman ti “Siopí”,
ma den katálava ti íthele na pi.
|