Πάλι κι απόψε σ’ αναζήτησα τρελά
κι ήταν τα όνειρα πικρά κι απελπισμένα
Πάλι δεν ήρθες στη δική μου αγκαλιά
κι έμεινε η νύχτα μου μισή χωρίς εσένα
Είναι βράδια που σκοτώνουν το μυαλό
δε σ’ αγγίζω και δε σ’ έχω κι όμως είμαι εδώ
είναι βράδια σαν μαχαίρια που πληγώνουν την καρδιά
που ρωτάω παντού για σένα μα δεν είσαι πουθενά
Τώρα το ξέρω πως ποτέ δε θα σε δω
κι ας λένε η ελπίδα πως πεθαίνει τελευταία
Ξέρω δε θα ’ρθεις μα εγώ θα σ’ αγαπώ
κι αυτή η αγάπη θα χαθεί μετά από μένα
Είναι βράδια που σκοτώνουν το μυαλό
δε σ’ αγγίζω και δε σ’ έχω κι όμως είμαι εδώ
είναι βράδια σαν μαχαίρια που πληγώνουν την καρδιά
που ρωτάω παντού για σένα μα δεν είσαι πουθενά
|
Páli ki apópse s’ anazítisa trelá
ki ítan ta ónira pikrá ki apelpisména
Páli den írthes sti dikí mu agkaliá
ki émine i níchta mu misí chorís eséna
Ine vrádia pu skotónun to mialó
de s’ angizo ke de s’ écho ki ómos ime edó
ine vrádia san macheria pu pligónun tin kardiá
pu rotáo pantu gia séna ma den ise puthená
Tóra to kséro pos poté de tha se do
ki as léne i elpída pos petheni teleftea
Kséro de tha ’rthis ma egó tha s’ agapó
ki aftí i agápi tha chathi metá apó ména
Ine vrádia pu skotónun to mialó
de s’ angizo ke de s’ écho ki ómos ime edó
ine vrádia san macheria pu pligónun tin kardiá
pu rotáo pantu gia séna ma den ise puthená
|