Τι μου ‘χεις κάνει τι έχω πάθει
κι εγώ δεν ξέρω μα σ’ αναφέρω
λες κι η ζωή μου είναι δεμένη
δεν εξηγείτε αυτό που μου συμβαίνει
Είναι παράλογο να σε θέλω ακόμα
να σε γυρεύει η καρδιά μου και το σώμα
είναι παράλογο να μη σε ξεχνάω
και ώρες δύσκολες τώρα να περνάω
είναι παράλογο να σε θέλω ακόμα
να σε γυρεύει η καρδιά μου και το σώμα
Κι ας έχεις φύγει και ζούμε χώρια
Μέσα μου έχω μια στεναχώρια
ψάχνω τον τρόπο να βρω μια λύση
βάσανο είσαι που δεν λέει να μ’ αφήσει
Είναι παράλογο να σε θέλω ακόμα
να σε γυρεύει η καρδιά μου και το σώμα
είναι παράλογο να μη σε ξεχνάω
και ώρες δύσκολες τώρα να περνάω
είναι παράλογο να σε θέλω ακόμα
να σε γυρεύει η καρδιά μου και το σώμα
|
Ti mu ‘chis káni ti écho páthi
ki egó den kséro ma s’ anaféro
les ki i zoí mu ine deméni
den eksigite aftó pu mu simveni
Ine parálogo na se thélo akóma
na se girevi i kardiá mu ke to sóma
ine parálogo na mi se ksechnáo
ke óres dískoles tóra na pernáo
ine parálogo na se thélo akóma
na se girevi i kardiá mu ke to sóma
Ki as échis fígi ke zume chória
Mésa mu écho mia stenachória
psáchno ton trópo na vro mia lísi
vásano ise pu den léi na m’ afísi
Ine parálogo na se thélo akóma
na se girevi i kardiá mu ke to sóma
ine parálogo na mi se ksechnáo
ke óres dískoles tóra na pernáo
ine parálogo na se thélo akóma
na se girevi i kardiá mu ke to sóma
|