Είχα τρεις ζωές.
Τη μια την πήρε ο άνεμος,
την άλλη οι βροχές κι η τρίτη μου ζωή
κλεισμένη σε δυο βλέμματα πνίγηκε μες στο δάκρυ.
Έμεινα μόνος χωρίς ζωή, χωρίς ζωές,
τη μια την πήρε ο άνεμος την άλλη οι βροχές.
Έμεινα μόνος, εγώ κι ο Δράκος στη μεγάλη σπηλιά.
Κρατώ ρομφαία, κρατώ σπαθί.
Εγώ θα σε πνίξω, εγώ θα σε σκοτώσω,
εγώ θα σε σβήσω, εγώ θα σε τινάξω πάνω απ’ τη ζωή μου.
Γιατί έχω τρεις ζωές.
Η μια για να πονάει,
η άλλη για να θέλει,
κι η τρίτη για να νικά.
|
Icha tris zoés.
Ti mia tin píre o ánemos,
tin álli i vrochés ki i tríti mu zoí
klisméni se dio vlémmata pnígike mes sto dákri.
Έmina mónos chorís zoí, chorís zoés,
ti mia tin píre o ánemos tin álli i vrochés.
Έmina mónos, egó ki o Drákos sti megáli spiliá.
Krató romfea, krató spathí.
Egó tha se pníkso, egó tha se skotóso,
egó tha se svíso, egó tha se tinákso páno ap’ ti zoí mu.
Giatí écho tris zoés.
I mia gia na ponái,
i álli gia na théli,
ki i tríti gia na niká.
|