|
Μου έχεις τάξει μια εκδρομή
μα είναι για μας η κάθε μέρα βροχή
μ’ έχει κουράσει αυτή η διαδρομή
ένα τοπίο όλο όχι και μη
Κι είναι η πόρτα κλειστή
όμως για μένα ήσουν πάντα
μια πληγή ανοιχτή
μα πού ξέρεις μπορεί
να ταξιδέψουμε μια μέρα
ή μια νύχτα μαζί
Θα `θελα ξανά να με θες
θα `θελα αέρας να γίνεις
να περνάω τις νύχτες που καις
το πουκάμισό μου ν’ ανοίγεις
Δεν είναι η αγάπη σαν εκδρομή
είναι μια μάχη που `χει και νικητή
μα τι απ’ τα δύο πονάει πιο πολύ
η μοναξιά πονάει ή η επαφή
Μα πού ξέρεις μπορεί
να ταξιδέψουμε μια μέρα
ή μια νύχτα μαζί
κι είναι η πόρτα κλειστή
όμως για μένα ήσουν πάντα
μια πληγή ανοιχτή
Θα `θελα ξανά να με θες
θα `θελα αέρας να γίνεις
να περνάω τις νύχτες που καις
το πουκάμισό μου ν’ ανοίγεις
Να `μαι φάντασμα στη σιωπή
να `σαι όλα αυτά που φοβάμαι
κι ύστερα με ένα φιλί
μες τα χέρια σου να κοιμάμαι
|
Mu échis táksi mia ekdromí
ma ine gia mas i káthe méra vrochí
m’ échi kurási aftí i diadromí
éna topío ólo óchi ke mi
Ki ine i pórta klistí
ómos gia ména ísun pánta
mia pligí anichtí
ma pu kséris bori
na taksidépsume mia méra
í mia níchta mazí
Tha `thela ksaná na me thes
tha `thela aéras na ginis
na pernáo tis níchtes pu kes
to pukámisó mu n’ anigis
Den ine i agápi san ekdromí
ine mia máchi pu `chi ke nikití
ma ti ap’ ta dío ponái pio polí
i monaksiá ponái í i epafí
Ma pu kséris bori
na taksidépsume mia méra
í mia níchta mazí
ki ine i pórta klistí
ómos gia ména ísun pánta
mia pligí anichtí
Tha `thela ksaná na me thes
tha `thela aéras na ginis
na pernáo tis níchtes pu kes
to pukámisó mu n’ anigis
Na `me fántasma sti siopí
na `se óla aftá pu fováme
ki ístera me éna filí
mes ta chéria su na kimáme
|
