Δεν έχω απόψε στην τσέπη δεκάρα,
για μήνες δεν έχω σταυρώσει δουλειά,
δεν έχω παρέα, δεν έχω τσιγάρα
και όλα μου πάνε, καρδιά μου, στραβά.
Κι εκτός απ’ όλα αυτά, μου λείπεις,
μωρό μου, μην μ’ εγκαταλείπεις κι εσύ,
εκτός απ’ όλα αυτά μου φεύγεις,
σαν αμαρτία μ’ αποφεύγεις, γιατί;
Τις νύχτες, ξαπλώνω σε κρύο κρεβάτι,
το δάκρυ σκουπίζω, που τρέχει καυτό,
ξανά η ζωή μου γυρνάει την πλάτη
και παίζει μαζί μου ο πόνος κρυφτό.
Κι εκτός απ’ όλα αυτά, μου λείπεις,
μωρό μου, μην μ’ εγκαταλείπεις κι εσύ,
εκτός απ’ όλα αυτά μου φεύγεις,
σαν αμαρτία μ’ αποφεύγεις, γιατί;
|
Den écho apópse stin tsépi dekára,
gia mínes den écho stavrósi duliá,
den écho paréa, den écho tsigára
ke óla mu páne, kardiá mu, stravá.
Ki ektós ap’ óla aftá, mu lipis,
moró mu, min m’ egkatalipis ki esí,
ektós ap’ óla aftá mu fevgis,
san amartía m’ apofevgis, giatí;
Tis níchtes, ksaplóno se krío kreváti,
to dákri skupízo, pu tréchi kaftó,
ksaná i zoí mu girnái tin pláti
ke pezi mazí mu o pónos kriftó.
Ki ektós ap’ óla aftá, mu lipis,
moró mu, min m’ egkatalipis ki esí,
ektós ap’ óla aftá mu fevgis,
san amartía m’ apofevgis, giatí;
|