Ελευθερία | Elefthería

Τώρα που οι πόλεις δε σηκώνουν άλλα αγάλματα
Τώρα που οι μήνες είναι τόσο στριμωγμένοι

Τώρα ποιανού η ελευθερία κάνει άλματα
Σαν βγούνε οι άλλοι σπίτι εκείνος μένει

Δε θα τον πιάσει πουθενά αυτόν η κάμερα
Όσοι τραβούν τον κόσμο αυτοί είναι εκτεθειμένοι

Τώρα ποιανού η φαντασία κάνει άλματα
Σαν βγούνε οι άλλοι σπίτι εκείνος μένει

Όσο θα `χει η άσπρη τέντα μια σκιά
Κι άλλη μια κρυφή γωνιά στα καφενεία

Σε μονό κρεβάτι κάθε μια βράδια
Κάτι πάντα θα αγαπάει την κοινωνία

Tóra pu i pólis de sikónun álla agálmata
Tóra pu i mínes ine tóso strimogméni

Tóra pianu i elefthería káni álmata
San vgune i álli spíti ekinos méni

De tha ton piási puthená aftón i kámera
Όsi travun ton kósmo afti ine ektethiméni

Tóra pianu i fantasía káni álmata
San vgune i álli spíti ekinos méni

Όso tha `chi i áspri ténta mia skiá
Ki álli mia krifí goniá sta kafenia

Se monó kreváti káthe mia vrádia
Káti pánta tha agapái tin kinonía