|
Ήτανε μέρες που δεν ήθελα να ζω,
ήτανε νύχτες που δεν ήθελα να πιω,
ήτανε σκέψεις που δεν ήθελα να πω,
ήταν αγάπη που ζει πια στο κενό.
Θέλω να κλάψω μα νομίζω θα σωθώ
μέσα στο ψέμα ξανά θα πληγωθώ,
θέλω εσένα κι αν φύγεις θα χαθώ,
θα καταλάβω
ξανά θ’ αγαπηθώ…
Σαν σήμερα με ξέχασες
κομμάτια η ζωή χωρίς εσένα
το αύριο διέγραψες
δεν βρίσκω πια ζωή μέσα στο ψέμα.
Σαν σήμερα με ξέχασες
πονάει η καρδιά άμα ψάχνω πάλι εσένα
γρήγορα με ξεπέρασες
φοβάμαι μα ελπίζω πια σε μένα…
Ήτανε λάθος μα ψάχνω το σωστό,
θα προσπαθήσω να βγάλω απ’ το μυαλό
ότι μου λείπεις κι ας πάω να τρελαθώ,
θα καταλάβω
ξανά θ’ αγαπηθώ…
|
Ήtane méres pu den íthela na zo,
ítane níchtes pu den íthela na pio,
ítane sképsis pu den íthela na po,
ítan agápi pu zi pia sto kenó.
Thélo na klápso ma nomízo tha sothó
mésa sto pséma ksaná tha pligothó,
thélo eséna ki an fígis tha chathó,
tha katalávo
ksaná th’ agapithó…
San símera me kséchases
kommátia i zoí chorís eséna
to avrio diégrapses
den vrísko pia zoí mésa sto pséma.
San símera me kséchases
ponái i kardiá áma psáchno páli eséna
grígora me ksepérases
fováme ma elpízo pia se ména…
Ήtane láthos ma psáchno to sostó,
tha prospathíso na vgálo ap’ to mialó
óti mu lipis ki as páo na trelathó,
tha katalávo
ksaná th’ agapithó…
|
