Δραπέτης | Drapétis

Μικρή ασάλευτη σκιά
που τρυφερά μ’ αγγίζει
της θλίψης το περίβλημα
ολόκληρο γκρεμίζει

Δραπέτης σ’ ένα όνειρο
σε μία νέα πλάνη
θ’ ακολουθώ τους έρωτες
σε άγνωστο λιμάνι

Χορεύω μέσα στης ψυχής
τα πιο μεγάλα αλώνια
σκεπάζω πάλι τα παλιά
μ’ ολόλευκα σεντόνια

Κι η μεθυσμένη μου ψυχή
στου δειλινού το χρώμα
θ’ αναζητά τα όρια
που έχει αυτό το σώμα

Mikrí asálefti skiá
pu triferá m’ angizi
tis thlípsis to perívlima
olókliro gkremízi

Drapétis s’ éna óniro
se mía néa pláni
th’ akoluthó tus érotes
se ágnosto limáni

Chorevo mésa stis psichís
ta pio megála alónia
skepázo páli ta paliá
m’ olólefka sentónia

Ki i methisméni mu psichí
stu dilinu to chróma
th’ anazitá ta ória
pu échi aftó to sóma