Έρωτας | Έrotas

Ο έρωτας ρόγες σταφύλι
που σπας στο στόμα να χορτάσεις
και τους χυμούς του στο ποτήρι
πίνεις μετά για να ξεχάσεις.

Μα δεν ξεχνιέται αυτό το θέρος
μόνο τα πρόσωπά μας σβήνει
όποιον αγάπησε ο έρως
μια γεύση ατρύγητη του αφήνει.

Πέτα στις κορφές που δεν πέταξες
πιες απ’ τα φιλιά που δεν έταξες
σα βροχή να πέσεις στους γκρεμούς

O érotas róges stafíli
pu spas sto stóma na chortásis
ke tus chimus tu sto potíri
pínis metá gia na ksechásis.

Ma den ksechniéte aftó to théros
móno ta prósopá mas svíni
ópion agápise o éros
mia gefsi atrígiti tu afíni.

Péta stis korfés pu den pétakses
pies ap’ ta filiá pu den étakses
sa vrochí na pésis stus gkremus