|
Την πόρτα ανοίγεις
Βγαίνεις στο δρόμο
Λες μ ένα βλέμμα
Δεν έχω χρόνο
Πίσω σου μένω
Να κοιτώ…
Λέω μέχρι πότε
Θα το αντέχω
Να ‘μαι μαζί σου
Και να μη σ’ έχω
Να περιμένω
Να μη ζω…
Μα έρχονται στιγμές
Κάτω απ’ τις σκιές
Που είναι φωτεινές
Κι ας θέλω να σου πω
Φεύγω, δεν μπορώ
Μένω πάντα εδώ
Σε λένε λάθος
Μα είσαι η αλήθεια
Η πιο μεγάλη
Στα παραμύθια
Είσαι η αγάπη
Που πονάει…
Θα πολεμήσω
Δε θα σ’ αφήσω
Ό,τι κι αν χάσω
θα σε κερδίσω
Φεύγω μαζί σου
Κι όπου πάει…
Μα έρχονται στιγμές
Κάτω απ’ τις σκιές
Που είναι φωτεινές
Κι ας θέλω να σου πω
Φεύγω, δεν μπορώ
Μένω πάντα εδώ
Σε λένε λάθος
Μα είσαι η αλήθεια
Η πιο μεγάλη
Στα παραμύθια
Είσαι η αγάπη
Που πονάει…
Θα πολεμήσω
Δε θα σ’ αφήσω
Ό,τι κι αν χάσω
θα σε κερδίσω
Φεύγω μαζί σου
Κι όπου πάει…
|
Tin pórta anigis
Ogenis sto drómo
Les m éna vlémma
Den écho chróno
Píso su méno
Na kitó…
Léo méchri póte
Tha to antécho
Na ‘me mazí su
Ke na mi s’ écho
Na periméno
Na mi zo…
Ma érchonte stigmés
Káto ap’ tis skiés
Pu ine fotinés
Ki as thélo na su po
Fevgo, den boró
Méno pánta edó
Se léne láthos
Ma ise i alíthia
I pio megáli
Sta paramíthia
Ise i agápi
Pu ponái…
Tha polemíso
De tha s’ afíso
Ό,ti ki an cháso
tha se kerdíso
Fevgo mazí su
Ki ópu pái…
Ma érchonte stigmés
Káto ap’ tis skiés
Pu ine fotinés
Ki as thélo na su po
Fevgo, den boró
Méno pánta edó
Se léne láthos
Ma ise i alíthia
I pio megáli
Sta paramíthia
Ise i agápi
Pu ponái…
Tha polemíso
De tha s’ afíso
Ό,ti ki an cháso
tha se kerdíso
Fevgo mazí su
Ki ópu pái…
|
