|
Εσύ μ’ έκανες τραγουδιστή
για σένα τόσα χρόνια
Με νότες έκλαιγα
και στίχους σου ’στελνα
σαν γράμματα χωρίς υπογραφή
Τα τραγούδια μου πληγές
σαν κι εμένα πικραμένα
πόσες άγγιξαν καρδιές
μα δε φτάσαν ως εσένα
Η καρδιά σου ήταν κλειστή
πόρτα μες στην καταιγίδα
Μ’ έκανες τραγουδιστή
αλλά μια χαρά δεν είδα
Εσύ μ’ έμαθες να τραγουδώ
Δεν είχα τρόπο άλλο
να ’ρθω στην πόρτα σου
να πω τον πόνο μου
να κλάψεις μια φορά και να σε δω
|
Esí m’ ékanes tragudistí
gia séna tósa chrónia
Me nótes éklega
ke stíchus su ’stelna
san grámmata chorís ipografí
Ta tragudia mu pligés
san ki eména pikraména
póses ángiksan kardiés
ma de ftásan os eséna
I kardiá su ítan klistí
pórta mes stin kategida
M’ ékanes tragudistí
allá mia chará den ida
Esí m’ émathes na tragudó
Den icha trópo állo
na ’rtho stin pórta su
na po ton póno mu
na klápsis mia forá ke na se do
|
