|
Ένα τσιγάρο ακόμα,
σινιάλο μου κάνει ο καπνός,
χαϊδεύεις καθώς μου γελάς, το άδειο ποτήρι.
Μαντεύω το σώμα σου τώρα,
σε μένα πέφτει ο λαχνός,
η νύχτα μας κάνει λοιπόν ξανά το χατίρι.
Σ’ ένα τσιγάρο αφήνεις
το κόκκινό σου κραγιόν,
μου δείχνεις ενώ με κοιτάς, ξανά τα κλειδιά σου.
το νύχι σου ανοίγει ένα πόντο,
στο μαύρο, ακριβό σου καλσόν,
τα νιώθω στα χείλια μου τώρα, υγρά τα φιλιά σου.
Εσύ στα ζάρια με παίζεις, εκεί σε παίζω κι εγώ
χάνεις κερδίζεις με παίρνεις σ’ ένα παιχνίδι αργό.
Σαν τον καπνό του τσιγάρου
σκορπίζεις τις νύχτες σου εδώ,
Το φάντασμα είσαι του μπαρ, θολή οπτασία
Εχτές και προχτές κάποιος άλλος
και σήμερα ίσως εγώ
σ’ αλλιώτικα πάντα φιλιά, ζητάς προστασία.
Εσύ στα ζάρια με παίζεις, εκεί σε παίζω κι εγώ
χάνεις κερδίζεις με παίρνεις σ’ ένα παιχνίδι αργό.
|
Έna tsigáro akóma,
siniálo mu káni o kapnós,
chaidevis kathós mu gelás, to ádio potíri.
Mantevo to sóma su tóra,
se ména péfti o lachnós,
i níchta mas káni lipón ksaná to chatíri.
S’ éna tsigáro afínis
to kókkinó su kragión,
mu dichnis enó me kitás, ksaná ta klidiá su.
to níchi su anigi éna pónto,
sto mavro, akrivó su kalsón,
ta niótho sta chilia mu tóra, igrá ta filiá su.
Esí sta zária me pezis, eki se pezo ki egó
chánis kerdízis me pernis s’ éna pechnídi argó.
San ton kapnó tu tsigáru
skorpízis tis níchtes su edó,
To fántasma ise tu bar, tholí optasía
Echtés ke prochtés kápios állos
ke símera ísos egó
s’ alliótika pánta filiá, zitás prostasía.
Esí sta zária me pezis, eki se pezo ki egó
chánis kerdízis me pernis s’ éna pechnídi argó.
|
