Εθισμός | Ethismós

Νύχτα βροχερή, κόκκινο κρασί

στέκεσαι γυμνή με το χρυσό σου σταυρό

άγνωστο κορμί, που δεν έχεις καιρό,

μόλις σ’ είχα εδώ, πριν φυσήξω καπνό

Εθισμός τελευταίος πειρασμός

πριν χαθείς και γίνεις πάλι καπνός

Κάτω από τη γη, βλέμμα σκοτεινό

κόκκινο φιλί, σε ιδρωμένο λαιμό

και σε πιάνω σφιχτά, ακόμα μια μελανιά

ουρλιαχτά δυνατά, δυνατά, δυνατά

Εθισμός τελευταίος πειρασμός

πριν χαθείς και γίνεις πάλι καπνός

Εθισμός τελευταίος πειρασμός

πριν χαθείς και γίνουν όλα καπνός

Níchta vrocherí, kókkino krasí

stékese gimní me to chrisó su stavró

ágnosto kormí, pu den échis keró,

mólis s’ icha edó, prin fisíkso kapnó

Ethismós telefteos pirasmós

prin chathis ke ginis páli kapnós

Káto apó ti gi, vlémma skotinó

kókkino filí, se idroméno lemó

ke se piáno sfichtá, akóma mia melaniá

urliachtá dinatá, dinatá, dinatá

Ethismós telefteos pirasmós

prin chathis ke ginis páli kapnós

Ethismós telefteos pirasmós

prin chathis ke ginun óla kapnós