Αγάπη μου γλυκιά, εσύ που με ανέχτηκες
την τόση αναποδιά μου και με δέχτηκες
έτσι απλά
ποτέ μην το σκεφτείς πως θα χωρίσουμε
εμείς οι δυο μαζί θα προχωρήσουμε
στ’ ανοιχτά
Κι αν πίσω είναι το ρέμα
και μπρος ειν’ ο γκρεμός
εγώ θα λέω τέρμα
εσύ θα λες εμπρός
εγώ θα δίνω αίμα
εσύ θα δίνεις φως
η αγάπη να `ναι ρέμα
κι ο έρωτας γκρεμός
Ποτέ μη φανταστείς πως οι ευκολίες μου
τα λάθη, οι εγωισμοί, οι πανοπλίες μου
κι ό,τι πω
μπορούν εμάς τους δυο να μας χωρίσουνε
στο λέω εμείς οι δυο μαζί θα ζήσουμε
σ’ αγαπώ
Κι αν πίσω είναι το ρέμα
και μπρος ειν’ ο γκρεμός
εγώ θα λέω τέρμα
εσύ θα λες εμπρός
εγώ θα δίνω αίμα
εσύ θα δίνεις φως
η αγάπη να `ναι ρέμα
κι ο έρωτας γκρεμός
|
Agápi mu glikiá, esí pu me anéchtikes
tin tósi anapodiá mu ke me déchtikes
étsi aplá
poté min to skeftis pos tha chorísume
emis i dio mazí tha prochorísume
st’ anichtá
Ki an píso ine to réma
ke bros in’ o gkremós
egó tha léo térma
esí tha les ebrós
egó tha díno ema
esí tha dínis fos
i agápi na `ne réma
ki o érotas gkremós
Poté mi fantastis pos i efkolíes mu
ta láthi, i egismi, i panoplíes mu
ki ó,ti po
borun emás tus dio na mas chorísune
sto léo emis i dio mazí tha zísume
s’ agapó
Ki an píso ine to réma
ke bros in’ o gkremós
egó tha léo térma
esí tha les ebrós
egó tha díno ema
esí tha dínis fos
i agápi na `ne réma
ki o érotas gkremós
|