Κοίτα πως έρχεται καπάκι και γυρίζει
Κοίτα πού φτάνει η ζωή καμιά φορά
Αυτός που γέλαγε στο τέλος να δακρύζει
Κι αυτός που πόναγε να μην ξαναγυρνά
Έτσι είναι μάτια μου, η αγάπη τελειώνει
Ρόδα είναι και γυρνά αγκάθι κι αγκυλώνει
Ρόδα είναι και γυρνά αγκάθι κι αγκυλώνει
Έτσι είναι μάτια μου, η αγάπη μας πληγώνει
Ποιος το περίμενε και όμως είναι αλήθεια
Εγώ να φεύγω και εσύ να με ζητάς
Εγώ να λέω τέρμα πια τα παραμύθια
Κι εσύ που μ’ έδιωχνες να με παρακαλάς
Έτσι είναι μάτια μου, η αγάπη τελειώνει
Ρόδα είναι και γυρνά αγκάθι κι αγκυλώνει
Ρόδα είναι και γυρνά αγκάθι κι αγκυλώνει
Έτσι είναι μάτια μου, η αγάπη μας πληγώνει
|
Kita pos érchete kapáki ke girízi
Kita pu ftáni i zoí kamiá forá
Aftós pu gélage sto télos na dakrízi
Ki aftós pu pónage na min ksanagirná
Έtsi ine mátia mu, i agápi telióni
Róda ine ke girná agkáthi ki agkilóni
Róda ine ke girná agkáthi ki agkilóni
Έtsi ine mátia mu, i agápi mas pligóni
Pios to perímene ke ómos ine alíthia
Egó na fevgo ke esí na me zitás
Egó na léo térma pia ta paramíthia
Ki esí pu m’ édiochnes na me parakalás
Έtsi ine mátia mu, i agápi telióni
Róda ine ke girná agkáthi ki agkilóni
Róda ine ke girná agkáthi ki agkilóni
Έtsi ine mátia mu, i agápi mas pligóni
|