Ήταν φως, ήταν λουλούδι
η αγάπη μας παλιά,
τώρα έγινε τραγούδι
που κανείς δεν λέει πια,
τώρα έγινε τραγούδι
που κανείς δεν λέει πια.
Φλόγα ανάβει, φλόγα σβήνει,
μέσα στης καρδιάς το θυμιατό,
έτσι έπρεπε να γίνει,
που μ’ αγάπησες, σ’ ευχαριστώ.
Είμαι τώρα, μην τ’ αρνιέσαι,
θύμηση περαστικιά,
μια ιστορία να διηγιέσαι,
κάποια, κάποτε, παιδιά,
μια ιστορία να διηγιέσαι,
κάποια, κάποτε, παιδιά.
Φλόγα ανάβει, φλόγα σβήνει,
μέσα στης καρδιάς το θυμιατό,
έτσι έπρεπε να γίνει,
που μ’ αγάπησες, σ’ ευχαριστώ.
|
Ήtan fos, ítan luludi
i agápi mas paliá,
tóra égine tragudi
pu kanis den léi pia,
tóra égine tragudi
pu kanis den léi pia.
Flóga anávi, flóga svíni,
mésa stis kardiás to thimiató,
étsi éprepe na gini,
pu m’ agápises, s’ efcharistó.
Ime tóra, min t’ arniése,
thímisi perastikiá,
mia istoría na diigiése,
kápia, kápote, pediá,
mia istoría na diigiése,
kápia, kápote, pediá.
Flóga anávi, flóga svíni,
mésa stis kardiás to thimiató,
étsi éprepe na gini,
pu m’ agápises, s’ efcharistó.
|