Αμφιβολία να μην έχεις πια για μένα
και να `σαι σίγουρος, αγάπη μου, πολύ,
ότι κοντά σου θα σταθώ πιστή σαν βράχος
γιατί κι εγώ σε αγαπώ πολύ.
Έχε μου εμπιστοσύνη
και ποτέ μην αμφιβάλλεις,
κάθε πονηρή ιδέα
απ’ το νου σου να την βγάλεις.
Μπορεί να έκανα πολλά πριν σε γνωρίσω,
γλέντια, ξενύχτια και παρέες χίλιες δυο,
τώρα για μένα όλα είναι περασμένα
όλα τελειώσανε και φτάνει ως εδώ.
Έχε μου εμπιστοσύνη
και ποτέ μην αμφιβάλλεις,
κάθε πονηρή ιδέα
απ’ το νου σου να την βγάλεις.
Το πήρα απόφαση, πλέον, να ησυχάσω,
κι από τα χέρια σου, γερά να κρατηθώ,
κι έχεις τον λόγο μου, γλυκιά μου αγάπη,
ποτέ δε θα δε θα σε αρνηθώ.
|
Amfivolía na min échis pia gia ména
ke na `se síguros, agápi mu, polí,
óti kontá su tha stathó pistí san vráchos
giatí ki egó se agapó polí.
Έche mu ebistosíni
ke poté min amfivállis,
káthe ponirí idéa
ap’ to nu su na tin vgális.
Bori na ékana pollá prin se gnoríso,
gléntia, kseníchtia ke parées chílies dio,
tóra gia ména óla ine perasména
óla teliósane ke ftáni os edó.
Έche mu ebistosíni
ke poté min amfivállis,
káthe ponirí idéa
ap’ to nu su na tin vgális.
To píra apófasi, pléon, na isicháso,
ki apó ta chéria su, gerá na kratithó,
ki échis ton lógo mu, glikiá mu agápi,
poté de tha de tha se arnithó.
|