|
Δε με ζητάς δεν νοιάζεσαι να μάθεις τι περνάω
Σου είναι αδιάφορο που ακόμα, ακόμα σ’ αγαπάω.
Ας άκουγα απ’ τα χείλη σου μια λέξη έστω και μόνο,
Ας μου ‘λεγες τουλάχιστον για ποιο, για ποιον κακό πληρώνω.
Έχεις ευθύνη, μεγάλη ευθύνη
Στη νύχτα αλήτης που έχω γίνει.
Χίλια κομμάτια γυρνώ στο δρόμο
Και ό,τι έχει μείνει μέσα μου σκοτώνω…
Και να ‘ξερες αγάπη μου εσύ σε ποιο σημείο
Έχεις αφήσει φεύγοντας χωρίς, χωρίς ούτε ένα αντίο.
Με λιώνει που δε σκέφτεσαι αν ζω ή έχω πεθάνει.
Ας μου `λεγες τουλάχιστον τι σφάλμα, τι σφάλμα έχω κάνει.
Έχεις ευθύνη, μεγάλη ευθύνη
Στη νύχτα αλήτης που έχω γίνει.
Χίλια κομμάτια γυρνώ στο δρόμο
Και ό,τι έχει μείνει μέσα μου σκοτώνω…
|
De me zitás den niázese na máthis ti pernáo
Su ine adiáforo pu akóma, akóma s’ agapáo.
As ákuga ap’ ta chili su mia léksi ésto ke móno,
As mu ‘leges tuláchiston gia pio, gia pion kakó pliróno.
Έchis efthíni, megáli efthíni
Sti níchta alítis pu écho gini.
Chília kommátia girnó sto drómo
Ke ó,ti échi mini mésa mu skotóno…
Ke na ‘kseres agápi mu esí se pio simio
Έchis afísi fevgontas chorís, chorís ute éna antío.
Me lióni pu de skéftese an zo í écho petháni.
As mu `leges tuláchiston ti sfálma, ti sfálma écho káni.
Έchis efthíni, megáli efthíni
Sti níchta alítis pu écho gini.
Chília kommátia girnó sto drómo
Ke ó,ti échi mini mésa mu skotóno…
|
