|
Όσο σε αγάπησα τόσο πληγώθηκα δίχως γιατί
όσο σε ένιωσα τόσο με πρόδωσες σε μια στιγμή
Πόνεσα έκλαψα
και μες στο σώμα μου
είχα κλειστεί
Το χρόνο έκαψα
όσα μαζί σου είχε φέρει η ζωή
Μα έχω αλλάξει και είμαι εντάξει
τη ζωή μου έχω βάλει σε τάξη
Μα έχω αλλάξει και πόσο μ’ αρέσει
που δεν έχεις πια μέσα μου θέση
Νύχτες ατέλειωτες
έζησα μόνος μου και ώρες θυμού
Μεγάλοι έρωτες
που οδηγούν σε άκρη γκρεμού
Μόνος μου πάλεψα
για να ξεχάσω να κάψω το χθες
Θεέ μου πως άντεξα
και ζωντανός βγήκα από τις φωτιές
Μα έχω αλλάξει και είμαι εντάξει
τη ζωή μου έχω βάλει σε τάξη
Μα έχω αλλάξει και πόσο μ’ αρέσει
που δεν έχεις πια μέσα μου θέση
|
Όso se agápisa tóso pligóthika díchos giatí
óso se éniosa tóso me pródoses se mia stigmí
Pónesa éklapsa
ke mes sto sóma mu
icha klisti
To chróno ékapsa
ósa mazí su iche féri i zoí
Ma écho alláksi ke ime entáksi
ti zoí mu écho váli se táksi
Ma écho alláksi ke póso m’ arési
pu den échis pia mésa mu thési
Níchtes atéliotes
ézisa mónos mu ke óres thimu
Megáli érotes
pu odigun se ákri gkremu
Mónos mu pálepsa
gia na ksecháso na kápso to chthes
Theé mu pos ánteksa
ke zontanós vgíka apó tis fotiés
Ma écho alláksi ke ime entáksi
ti zoí mu écho váli se táksi
Ma écho alláksi ke póso m’ arési
pu den échis pia mésa mu thési
|
