Έχω έν’ αηδόνι στο κλουβί
κι απ’ το καημό του λιώνει
έχω εν’ αηδόνι στο κλουβί
και μοίρεται, τ’ αηδόνι.
Μου λέει για τις αμυγδαλιές
π’ ανθίζουν άσπρο χιόνι,
μου λέει για τις τριανταφυλλιές
και μοίρεται, τ’ αηδόνι.
Και παραδέρνει ανώφελα
και τα φτερά τ’ απλώνει,
κάθε που φεύγουν τα πουλιά
κι αναριγούν οι κλώνοι.
Μου λέει για τις αμυγδαλιές
π’ ανθίζουν άσπρο χιόνι,
μου λέει για τις τριανταφυλλιές
και μοίρεται, τ’ αηδόνι.
Έχω έν’ αηδόνι στο κλουβί
κι απ’ το καημό του λιώνει
έχω εν’ αηδόνι στο κλουβί
και μοίρεται, τ’ αηδόνι,
και μοίρεται, τ’ αηδόνι,
και μοίρεται, τ’ αηδόνι.
|
Έcho én’ aidóni sto kluví
ki ap’ to kaimó tu lióni
écho en’ aidóni sto kluví
ke mirete, t’ aidóni.
Mu léi gia tis amigdaliés
p’ anthízun áspro chióni,
mu léi gia tis triantafilliés
ke mirete, t’ aidóni.
Ke paradérni anófela
ke ta fterá t’ aplóni,
káthe pu fevgun ta puliá
ki anarigun i klóni.
Mu léi gia tis amigdaliés
p’ anthízun áspro chióni,
mu léi gia tis triantafilliés
ke mirete, t’ aidóni.
Έcho én’ aidóni sto kluví
ki ap’ to kaimó tu lióni
écho en’ aidóni sto kluví
ke mirete, t’ aidóni,
ke mirete, t’ aidóni,
ke mirete, t’ aidóni.
|