|
Κόλλησα πάλι στο θυμό που μου κρατάς
Στις καλημέρες στα cd που μου χρωστάς
Σε ένα τραγούδι που θυμάται και απορεί
Τι μας ενώνει και μετά μιας διαιρεί
Ούτε που νοιάζεσαι αν ζω ή αν πεθαίνω
Στο καθρέφτη σου εσένα αγαπάς
Δεν με φαντάζεσαι στον ίσκιο σου δεμένο
Δεν σε έχω και τι έχω μη ρωτάς
Έχω μοναξιές, μαύρες μοναξιές
Κρύα πρωινά, άδεις Κυριακές
Έχω μοναξιές, έχω «σ’ αγαπώ»
Λόγους και αφορμές για να μην στα πω
Κόλλησα πάλι στο καρέ που μου γελάς
Σε θησαυρούς σου που για πλάκα σπαταλάς
Σε αυτό το όχι που τα αδύνατα μπορεί
Που δεν το θέλει μα στιγμές μας αφαιρεί
Ούτε που νοιάζεσαι πως είμαι και τι κάνω
Με τα μάτια μου τον κόσμο δεν κοιτάς
Δεν με χρειάζεσαι σε άλλο μπαίνεις πλάνο
Δε σε έχω και τι έχω μη ρωτάς
|
Kóllisa páli sto thimó pu mu kratás
Stis kaliméres sta cd pu mu chrostás
Se éna tragudi pu thimáte ke apori
Ti mas enóni ke metá mias dieri
Oíte pu niázese an zo í an petheno
Sto kathréfti su eséna agapás
Den me fantázese ston ískio su deméno
Den se écho ke ti écho mi rotás
Έcho monaksiés, mavres monaksiés
Kría priná, ádis Kiriakés
Έcho monaksiés, écho «s’ agapó»
Lógus ke aformés gia na min sta po
Kóllisa páli sto karé pu mu gelás
Se thisavrus su pu gia pláka spatalás
Se aftó to óchi pu ta adínata bori
Pu den to théli ma stigmés mas aferi
Oíte pu niázese pos ime ke ti káno
Me ta mátia mu ton kósmo den kitás
Den me chriázese se állo benis pláno
De se écho ke ti écho mi rotás
|
