|
Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να `τανε γιορτή
Δεν ήσουνα φαντάρος για να σου πω καλός πολίτης
Μα ούτε και που γιόρταζες για να σου πω χρονιά πολλά
Τρελάδικο και φυλακή δυο χρόνια κι έξι μήνες
Ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά
Το ξέρω ζήτησες δουλειά σε χίλια δυο αφεντικά
Κι όλοι ζητούσανε να δουν συστάσεις, προϋπηρεσία
Μα μόλις είδανε κι αυτοί πως είχες κίτρινο χαρτί
Σε διώξανε σαν το σκυλί κι ούτε σ’ αφήσανε να πεις
Μια δικαιολογία
Και είπες στην αρχή καλά κι αλλού εζήτησες δουλειά
Κι αλλού ξανά κι αλλού τα ίδια και τα ίδια
Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες και σ’ εποχή
Που όλοι σφίγγαν το λουρί κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί
Κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία
Κι ερχότανε κι ο πυρετός κάθε που νύχτωνε
Σε τυρρανούσε καλοκαίρι και χειμώνα
Κι είναι μαρτύριο τρομερό το βίτσιο αυτό το βρομερό
Που σου ‘μαθε στη φυλακή
εκείνος ο ψηλός απ’ τη Δραπετσώνα
σου λείπει η σκόνη η λευκή, το ξέρεις πως δε φταις εσύ
φωτιές σου καίνε το κορμί,
κουτάλι και βελόνα
Και έκανες υπομονή γιατί φοβόσουν το κελί
Καλόπιανες τη μοναξιά και τον ασβέστη που `πεφτε
Σαν χιόνι απ’ το ταβάνι
Και μέχρι να σου βγει η ψυχή δε θα ξεχάσεις μια στιγμή
Κάποια βραδιά στη φυλακή φωνές και κλάματα
Κι είπανε τ’ άλλο το πρωί στο δεκαπέντε το κελί
Ότι βιάσαν οι παλιοί τον έφηβο το Φάνη
Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο κελί σου
Είπαν αυτός είναι απ’ ώρα πια νεκρός
Και κάποιος έτρεξε τηλέφωνο να πάρει
Πέντε βδομάδες τώρα υπόφερες το ξέρω
Το ξέρω σου `λειψε η σκόνη η λευκή
Και μου `λεγες εκεί ξανά δε θα γυρίσω
σιχάθηκα τις νύχτες τις λευκές
Σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω
Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να `τανε γιορτή
|
Dio chrónia icha na se do
Ke se sinántisa ksaná mia Kiriakí
Kernuses uza ke koniák sto kafenio
Ke ta kalá su fórages san na `tane giortí
Den ísuna fantáros gia na su po kalós polítis
Ma ute ke pu giórtazes gia na su po chroniá pollá
Treládiko ke filakí dio chrónia ki éksi mínes
Ήpia to uzo ki ipa gia chará
To kséro zítises duliá se chília dio afentiká
Ki óli zitusane na dun sistásis, proipiresía
Ma mólis idane ki afti pos iches kítrino chartí
Se dióksane san to skilí ki ute s’ afísane na pis
Mia dikeologia
Ke ipes stin archí kalá ki allu ezítises duliá
Ki allu ksaná ki allu ta ídia ke ta ídia
Ma ísun átichos polí giatí épeses ke s’ epochí
Pu óli sfíngan to lurí ki esí iches kítrino chartí
Ki aftó to chróma kséris férni allergia
Ki erchótane ki o piretós káthe pu níchtone
Se tirranuse kalokeri ke chimóna
Ki ine martírio tromeró to vítsio aftó to vromeró
Pu su ‘mathe sti filakí
ekinos o psilós ap’ ti Drapetsóna
su lipi i skóni i lefkí, to kséris pos de ftes esí
fotiés su kene to kormí,
kutáli ke velóna
Ke ékanes ipomoní giatí fovósun to kelí
Kalópianes ti monaksiá ke ton asvésti pu `pefte
San chióni ap’ to taváni
Ke méchri na su vgi i psichí de tha ksechásis mia stigmí
Kápia vradiá sti filakí fonés ke klámata
Ki ipane t’ állo to pri sto dekapénte to kelí
Όti viásan i palii ton éfivo to Fáni
Ki ótan se vríkan pagoméno sto kelí su
Ipan aftós ine ap’ óra pia nekrós
Ke kápios étrekse tiléfono na pári
Pénte vdomádes tóra ipóferes to kséro
To kséro su `lipse i skóni i lefkí
Ke mu `leges eki ksaná de tha giríso
sicháthika tis níchtes tis lefkés
San ánthropos ki egó thélo na zíso
Dio chrónia icha na se do
Ke se sinántisa ksaná mia Kiriakí
Kernuses uza ke koniák sto kafenio
Ke ta kalá su fórages san na `tane giortí
|
