Βαρέθηκα τα βράδια μου
να πίνω να χορεύω,
κουράστηκα να βγαίνουμε
χωρίς ένα σκοπό.
Με τόσο κόσμο πνίγομαι
για αυτό και ταξιδεύω
κι αφού ρωτάς τι σκέφτομαι
ε, λοιπόν θα σου το πω.
Φαντάσου να μην ήτανε
όλοι αυτοί εδώ.
Φαντάσου να μέναμε μόνοι
φαντάσου τα πρώτα φιλιά,
η νύχτα να μην ξημερώνει
κι εμείς στο κρεβάτι αγκαλιά.
Να μέναμε μόνοι.
Για πες μου τι σε έπιασε
και λες πως δεν σε θέλω
απλώς αυτό το θόρυβο
εγώ δεν το μπορώ.
Αφηρημένη κοίταζα
το μαύρο μου καπέλο
και ότι ονειρεύτηκα
αμέσως θα στο πω.
Φαντάσου να μην ήτανε
όλοι αυτοί εδώ.
Φαντάσου να μέναμε μόνοι
φαντάσου τα πρώτα φιλιά,
η νύχτα να μην ξημερώνει
κι εμείς στο κρεβάτι αγκαλιά.
Να μέναμε μόνοι.
|
Oaréthika ta vrádia mu
na píno na chorevo,
kurástika na vgenume
chorís éna skopó.
Me tóso kósmo pnígome
gia aftó ke taksidevo
ki afu rotás ti skéftome
e, lipón tha su to po.
Fantásu na min ítane
óli afti edó.
Fantásu na méname móni
fantásu ta próta filiá,
i níchta na min ksimeróni
ki emis sto kreváti agkaliá.
Na méname móni.
Gia pes mu ti se épiase
ke les pos den se thélo
aplós aftó to thórivo
egó den to boró.
Afiriméni kitaza
to mavro mu kapélo
ke óti onireftika
amésos tha sto po.
Fantásu na min ítane
óli afti edó.
Fantásu na méname móni
fantásu ta próta filiá,
i níchta na min ksimeróni
ki emis sto kreváti agkaliá.
Na méname móni.
|