|
Φτάνει
Ένα τίποτα μια λέξη ένας ήχος
Για να ξανάρθουν ζωντανά
Αυτά που νόμιζες πως είχανε πεθάνει
Φτάνει
Μια μυρωδιά βασιλικού
Από παράθυρα ανοιγμένα
Φτάνει
Για να με πάνε πάντα εμένα
Οκτώ χρονώ στην εξοχή
Πίσω απ’ το σπίτι του επιστάτη
φτάνει
Πίσω απ’ τον ίσκιο μιας ελιάς
Να μπω στου φόβου το παλάτι
Μια μαύρη μέλισσα χλωμή
Που να ρουφάει ηδονή
Απ’ το λουλούδι που αγαπούσα
Όλη τη γύρη
Μέχρι που το ’κανες
Στα χώματα να γείρει
Φτάνει
Αυτό το φόβο
Να περνάω την ζωή μου πάντοτε
Πάντα εκεί
Πάντα εκεί
Ακόμα και να τυφλωνόσουνα
Δε θα ’φευγα ποτέ από το νου σου
Όλα αυτά που είδαν τα μάτια σου
Σα θύμηση θα ταξιδεύουν στο ταβάνι
Του ουρανού σου
Πάντα εκεί
Ακόμα κι ας μας τα ξερίζωναν τα χείλη
Αυτά που άλλα έχουν φιλήσει
Την γεύση της απόλαυσης που νιώσανε
Θα την θυμόσουν ως το θάνατο
Αυτή η πρώτη σου ζωή
Μ’ έχει νικήσει
Πάντα εκεί
|
Ftáni
Έna típota mia léksi énas íchos
Gia na ksanárthun zontaná
Aftá pu nómizes pos ichane petháni
Ftáni
Mia mirodiá vasiliku
Apó paráthira anigména
Ftáni
Gia na me páne pánta eména
Októ chronó stin eksochí
Píso ap’ to spíti tu epistáti
ftáni
Píso ap’ ton ískio mias eliás
Na bo stu fóvu to paláti
Mia mavri mélissa chlomí
Pu na rufái idoní
Ap’ to luludi pu agapusa
Όli ti giri
Méchri pu to ’kanes
Sta chómata na giri
Ftáni
Aftó to fóvo
Na pernáo tin zoí mu pántote
Pánta eki
Pánta eki
Akóma ke na tiflonósuna
De tha ’fevga poté apó to nu su
Όla aftá pu idan ta mátia su
Sa thímisi tha taksidevun sto taváni
Tu uranu su
Pánta eki
Akóma ki as mas ta kserízonan ta chili
Aftá pu álla échun filísi
Tin gefsi tis apólafsis pu niósane
Tha tin thimósun os to thánato
Aftí i próti su zoí
M’ échi nikísi
Pánta eki
|
