Απ’ την ώρα που σε είδα δεν έκλεισα τα μάτια μου
ή θα σε κοιτώ ή θα μαζεύω τα κομμάτια μου
δεν μπορώ να ξεκολλήσω το βλέμμα μου από πάνω σου
κοίταξε με θα πεθάνω και θα το ‘χεις βάρος σου
Συγγνώμη, μα θα σε ματιάξω
δεν μπορώ άλλη να κοιτάξω
σ’ αγαπώ θέλω να φωνάξω
φτου σου μάτια μου
Από τη στιγμή που σε αντίκρισα τα έχασα
πού βρισκόμουν με ποιους είμαι πως με λένε ξέχασα
με μάγεψαν το κορμί, τα μάτια και τα χείλη σου
δεν κρατιέμαι θα ‘ρθω κι ας τα πάρουνε οι φίλοι σου
Συγγνώμη, μα θα σε ματιάξω
δεν μπορώ άλλη να κοιτάξω
σ’ αγαπώ θέλω να φωνάξω
φτου σου μάτια μου…
Συγγνώμη!
|
Ap’ tin óra pu se ida den éklisa ta mátia mu
í tha se kitó í tha mazevo ta kommátia mu
den boró na ksekollíso to vlémma mu apó páno su
kitakse me tha petháno ke tha to ‘chis város su
Singnómi, ma tha se matiákso
den boró álli na kitákso
s’ agapó thélo na fonákso
ftu su mátia mu
Apó ti stigmí pu se antíkrisa ta échasa
pu vriskómun me pius ime pos me léne kséchasa
me mágepsan to kormí, ta mátia ke ta chili su
den kratiéme tha ‘rtho ki as ta párune i fíli su
Singnómi, ma tha se matiákso
den boró álli na kitákso
s’ agapó thélo na fonákso
ftu su mátia mu…
Singnómi!
|