Εκεί που ανταμώνουνε οι δρόμοι,
ανάμεσα Φυλής και Αχαρνών,
κανείς δε θα σου πει ένα συγγνώμη,
κορίτσι της σιωπής και των καημών.
Το σώμα σου λευκή εφημερίδα,
τα μάτια σου σημάδια των καιρών,
κι εσύ μισό φεγγάρι στην Αθήνα
στα μπαρ της μοναξιάς και των λυγμών.
Ξημέρωμα να δίνεις το φιλί σου
στα μπαρ κι ύστερα δίπλα στην αλάνα,
να πίνουν και να παίρνουν το κορμί σου,
μετά να σε φωνάζουνε….
Εκεί που ανταμώνουνε οι δρόμοι,
ανάμεσα Φυλής και Αχαρνών,
δε φέρνουνε χαρά οι ταχυδρόμοι,
το γέλιο έχει γίνει παρελθόν.
Κι απόψε θα σε ψάχνουνε οι νόμοι
πιο πέρα και πιο κάτω από `δω,
κι εσύ να το μοιράζεσαι ακόμη
με άλλους το δικό σου μερτικό.
Ξημέρωμα να δίνεις το φιλί σου
στα μπαρ κι ύστερα δίπλα στην αλάνα,
να πίνουν και να παίρνουν το κορμί σου,
μετά να σε φωνάζουνε…..
|
Eki pu antamónune i drómi,
anámesa Filís ke Acharnón,
kanis de tha su pi éna singnómi,
korítsi tis siopís ke ton kaimón.
To sóma su lefkí efimerída,
ta mátia su simádia ton kerón,
ki esí misó fengári stin Athína
sta bar tis monaksiás ke ton ligmón.
Ksiméroma na dínis to filí su
sta bar ki ístera dípla stin alána,
na pínun ke na pernun to kormí su,
metá na se fonázune….
Eki pu antamónune i drómi,
anámesa Filís ke Acharnón,
de férnune chará i tachidrómi,
to gélio échi gini parelthón.
Ki apópse tha se psáchnune i nómi
pio péra ke pio káto apó `do,
ki esí na to mirázese akómi
me állus to dikó su mertikó.
Ksiméroma na dínis to filí su
sta bar ki ístera dípla stin alána,
na pínun ke na pernun to kormí su,
metá na se fonázune…..
|