|
Δε θέλω να ‘μαστε μαζί ποτέ ξανά..
Ποτέ δε θα μου λείψει η άδεια σου καρδιά..
Δε θέλω τη συγγνώμη σου..
Την άχρηστη τη γνώμη σου..
Το μόνο πια που θέλω από σένα..
Να σε δω να κλαις,
να καίγεσαι για μένα και στα γόνατα..
να παρακαλάς την πόρτα να σου ανοίξω ξημερώματα..
Να παρακαλάς για μια λέξη,
ένα τηλεφώνημα και να λεν οι φίλοι σου,
έχει φάει κόλλημα..
Για κοίτα στον καθρέφτη..
να δεις πως έχεις φταίξει που κάποτε για σένα κι εγώ είχα γίνει έτσι..
Με μάτια βουρκωμένα..αισθήματα χαμένα..
όμως δε σε λυπάμαι..Για πιο μεγάλα πάμε
Δε θέλω να ‘μαστε μαζί ποτέ ξανά..
Τα όνειρά μου δε θα ρίξω στη φωτιά..
Δε θέλω να σε σκέφτομαι..συζήτηση δε δέχομαι ..
το μόνο πια που θέλω από σένα.
|
De thélo na ‘maste mazí poté ksaná..
Poté de tha mu lipsi i ádia su kardiá..
De thélo ti singnómi su..
Tin áchristi ti gnómi su..
To móno pia pu thélo apó séna..
Na se do na kles,
na kegese gia ména ke sta gónata..
na parakalás tin pórta na su anikso ksimerómata..
Na parakalás gia mia léksi,
éna tilefónima ke na len i fíli su,
échi fái kóllima..
Gia kita ston kathréfti..
na dis pos échis fteksi pu kápote gia séna ki egó icha gini étsi..
Me mátia vurkoména..esthímata chaména..
ómos de se lipáme..Gia pio megála páme
De thélo na ‘maste mazí poté ksaná..
Ta ónirá mu de tha ríkso sti fotiá..
De thélo na se skéftome..sizítisi de déchome ..
to móno pia pu thélo apó séna.
|
