|
Υπάρχουν σαν και μένανε πολλοί
με κάποια πίκρα σιωπηλή
που ψάχνουνε σε νύχτες σκοτεινές
να βρούνε κάποιες άγνωστες φωνές.
Υπάρχουν σαν και μένανε πολλοί
με κάποια πίκρα σιωπηλή
που ντύνουν το κορμί τους με σκιές
και χαρακιές.
Για ποιαν αγάπη τα τραγούδια μας να πουν
αφού οι άνθρωποι δε μάθαν ν’ αγαπούν.
Απόψε παραδίνομαι στα χέρια σου ξανά
μα κάθε άγγιγμά σου με πονά.
Υπάρχουν σαν και μένανε πολλοί
με κάποια πίκρα σιωπηλή
που ζούνε με μι’ αγάπη δανεική
λες κι είναι όλα φάρσα τραγική.
Υπάρχουν σαν και μένανε πολλοί
με κάποια πίκρα σιωπηλή
που ψάχνουν για φεγγάρια μυστικά
κι ερωτικά.
|
Ipárchun san ke ménane polli
me kápia píkra siopilí
pu psáchnune se níchtes skotinés
na vrune kápies ágnostes fonés.
Ipárchun san ke ménane polli
me kápia píkra siopilí
pu ntínun to kormí tus me skiés
ke charakiés.
Gia pian agápi ta tragudia mas na pun
afu i ánthropi de máthan n’ agapun.
Apópse paradínome sta chéria su ksaná
ma káthe ángigmá su me poná.
Ipárchun san ke ménane polli
me kápia píkra siopilí
pu zune me mi’ agápi danikí
les ki ine óla fársa tragikí.
Ipárchun san ke ménane polli
me kápia píkra siopilí
pu psáchnun gia fengária mistiká
ki erotiká.
|
