Θα ‘θελα να ‘ξερα τουλάχιστον που πας
πως είναι τώρα δίχως τη δική μου αγάπη
πως είναι όταν στο σπίτι σου γυρνάς
και ψάχνεις να πιαστείς ξανά από κάτι
Μονάχη σου διαλέγεις τι θα πεις
μονάχη σου διαλέγεις τι θα κάνεις
Ακόμα μια φορά αν το σκεφτείς
για μένα δεν μπορείς να αμφιβάλλεις
Για σένα λιώνω μια ζωή, για σένα λιώνω
μη με αφήνεις στη βροχή γιατί παγώνω
Κι αν δε με παίρνεις αγκαλιά, εγώ θυμώνω
για σένα μένω στη ζωή, για σένα μόνο
θα ‘θελα να ‘ξερα τουλάχιστον τι θες
έτσι που κάνει η ματιά σου ένα γύρο
Να με κοιτάξεις μια κουβέντα να μου πεις,
να με φωνάξεις και στον ώμο σου να γείρω
Αβάσταχτο να βρίσκεσαι αλλού,
αβάσταχτο να είσαι μακριά μου
Κι αν χάθηκαν τ’ αστέρια από παντού
να έρθεις να σου φτιάξω εγώ δικά μου
Για σένα λιώνω μια ζωή, για σένα λιώνω
μη με αφήνεις στη βροχή γιατί παγώνω
Κι αν δε με παίρνεις αγκαλιά, εγώ θυμώνω
για σένα μένω στη ζωή, για σένα μόνο
|
Tha ‘thela na ‘ksera tuláchiston pu pas
pos ine tóra díchos ti dikí mu agápi
pos ine ótan sto spíti su girnás
ke psáchnis na piastis ksaná apó káti
Monáchi su dialégis ti tha pis
monáchi su dialégis ti tha kánis
Akóma mia forá an to skeftis
gia ména den boris na amfivállis
Gia séna lióno mia zoí, gia séna lióno
mi me afínis sti vrochí giatí pagóno
Ki an de me pernis agkaliá, egó thimóno
gia séna méno sti zoí, gia séna móno
tha ‘thela na ‘ksera tuláchiston ti thes
étsi pu káni i matiá su éna giro
Na me kitáksis mia kuvénta na mu pis,
na me fonáksis ke ston ómo su na giro
Avástachto na vrískese allu,
avástachto na ise makriá mu
Ki an cháthikan t’ astéria apó pantu
na érthis na su ftiákso egó diká mu
Gia séna lióno mia zoí, gia séna lióno
mi me afínis sti vrochí giatí pagóno
Ki an de me pernis agkaliá, egó thimóno
gia séna méno sti zoí, gia séna móno
|