Για σένα που αγάπησα το σπίτι μου παράτησα
το σπίτι μου παράτησα μαζί σου για να `ρθω
στα χείλη σου γεννήθηκα στα χέρια σου κρατήθηκα
στα χέρια σου κρατήθηκα και ζω να σ’ αγαπώ
Μα εσύ με είδες δυστυχώς
από μένα σίγουρα αλλιώς
μια παρέα μόνο μιας στιγμής
μιας στιγμής και όχι μιας ζωής
Εσένα που διάλεξα με τίποτα δε σ’ άλλαξα
με τίποτα δε σ’ άλλαξα κι ας είμαι στο γκρεμό
μαζί σου σαν κοιμήθηκα τον κόσμο τον αρνήθηκα
τον κόσμο τον αρνήθηκα για σένα μόνο ζω
Μα εσύ με είδες δυστυχώς
από μένα σίγουρα αλλιώς
μια παρέα μόνο μιας στιγμής
μιας στιγμής και όχι μιας ζωής
|
Gia séna pu agápisa to spíti mu parátisa
to spíti mu parátisa mazí su gia na `rtho
sta chili su genníthika sta chéria su kratíthika
sta chéria su kratíthika ke zo na s’ agapó
Ma esí me ides distichós
apó ména sígura alliós
mia paréa móno mias stigmís
mias stigmís ke óchi mias zoís
Eséna pu diáleksa me típota de s’ állaksa
me típota de s’ állaksa ki as ime sto gkremó
mazí su san kimíthika ton kósmo ton arníthika
ton kósmo ton arníthika gia séna móno zo
Ma esí me ides distichós
apó ména sígura alliós
mia paréa móno mias stigmís
mias stigmís ke óchi mias zoís
|