|
Με βασιλικό γιαρέμ γιαρέμ και δυόσμο
στόλισε ο Θεός γιαρέμ γιαρέμ τον κόσμο
μα ήρθε συννεφιά γιαρέμ γιαρέμ και μπόρα
κι έπεσε κακό γιαρέμ γιαρέμ στη χώρα.
Τώρα το παιδί γιαρέμ γιαρέμ μονάχο
μοιάζει με πουλί γιαρέμ γιαρέμ σε βράχο,
τέτοιο ξαφνικό Χριστέ Χριστέ Χριστέ μου
να μην ξαναδώ ποτέ ποτέ ποτέ μου.
Με της ομορφιάς γιαρέμ γιαρέμ τον ήλιο
σου ‘χτισα κι εγώ γιαρέμ γιαρέμ βασίλειο
μα ‘ρθανε καιροί γιαρέμ γιαρέμ και χρόνοι
κι έγινε καπνός γιαρέμ γιαρέμ και σκόνη.
Κι έμεινε η καρδιά γιαρέμ γιαρέμ μονάχη
σαν της ερημιάς γιαρέμ γιαρέμ το στάχυ,
τέτοια συμφορά Χριστέ Χριστέ Χριστέ μου
να μην ξαναδώ ποτέ ποτέ ποτέ μου.
Με του φεγγαριού γιαρέμ γιαρέμ τ’ αγιάζι
τ’ όνειρο χαρές γιαρέμ γιαρέμ μοιράζει
μα στην ξαστεριά γιαρέμ γιαρέμ της μέρας
γίνεται φτερό γιαρέμ γιαρέμ κι αγέρας.
Τώρα στου ματιού γιαρέμ γιαρέμ την άκρη
θάλασσα κυλάει γιαρέμ γιαρέμ το δάκρυ,
τι να πω κι εγώ Χριστέ Χριστέ Χριστέ μου
που ‘μαι ένα μικρό πουλί πουλί τ’ ανέμου.
|
Me vasilikó giarém giarém ke diósmo
stólise o Theós giarém giarém ton kósmo
ma írthe sinnefiá giarém giarém ke bóra
ki épese kakó giarém giarém sti chóra.
Tóra to pedí giarém giarém monácho
miázi me pulí giarém giarém se vrácho,
tétio ksafnikó Christé Christé Christé mu
na min ksanadó poté poté poté mu.
Me tis omorfiás giarém giarém ton ílio
su ‘chtisa ki egó giarém giarém vasílio
ma ‘rthane keri giarém giarém ke chróni
ki égine kapnós giarém giarém ke skóni.
Ki émine i kardiá giarém giarém monáchi
san tis erimiás giarém giarém to stáchi,
tétia simforá Christé Christé Christé mu
na min ksanadó poté poté poté mu.
Me tu fengariu giarém giarém t’ agiázi
t’ óniro charés giarém giarém mirázi
ma stin ksasteriá giarém giarém tis méras
ginete fteró giarém giarém ki agéras.
Tóra stu matiu giarém giarém tin ákri
thálassa kilái giarém giarém to dákri,
ti na po ki egó Christé Christé Christé mu
pu ‘me éna mikró pulí pulí t’ anému.
|
