|
Θυμάμαι όταν ήμουνα μικρός πόσο βιαζόμουν
να μεγαλώσω γρήγορα και όλο φανταζόμουν
πως όλα θα μου έρθουνε όπως τα ονειρευόμουν
Μα την πραγματικότητα ούτε που υποψιαζόμουν
άλλοι για μένα φρόντισαν κι εγώ στον ουρανό μου
πάντα ποδήλατο, κρυφτό, το καθημερινό μου
άντε και λίγο διάβασμα, τροφή για το μυαλό μου
Κι όλα φάνταζαν τέλεια μες στον μικρόκοσμό μου
Αισίως τα δέκα επτά κλείνω σε λίγο χρόνια
και στην οθόνη του μυαλού παρεμβολές και χιόνια
Σκακιέρα βλέπω τη ζωή κι εμάς μονάχα πιόνια
αν μπορούσα θα επέλεγα να ‘μουν παιδί αιώνια
Στο δυο χιλιάδες και οκτώ κρυμμένος στη γωνία
χωρίς έστω όπλο μαγικό και τρόμο, αμηχανία.
Τον κόσμο να μαστίζεται από άγχος κι αγωνία
άνθρακες ή θησαυρούς που έψαχναν, τι ειρωνεία..
Κάθε πέρυσι και καλύτερα λένε οι μεγάλοι
συμφωνώ και επαυξάνω μα αιτία έχω άλλη.
Εκείνοι μας φορέσανε στο σβέρκο χαλινάρι
το χαμόγελο στα χείλη ψάχνουμε με το φανάρι
Απ’ τα λάθη τα δικά τους δε σηκώνουμε κεφάλι
και το φίδι απ’ την τρύπα η νέα γενιά λένε θα βγάλει
Να μην πω καμιά κουβέντα, να εδώ την έχω πάλι
που τα κάνατε σκατά, ένα μάτσο μαύρο χάλι
Όνειρα αποτυπωμένα σε μια λευκή κόλλα χαρτί
χαραγμένα σ’ ένα θρανίο, χαμένα σε μια παιδική ψυχή
ενός μικρού αγοριού γεμάτο όρεξη για ζωή
που το όνειρό του ήταν να ταξιδέψει σ’ όλη τη γη
Ήθελε τα πάντα να γνωρίζει και συνέχεια ρωτούσε
καθώς πράγματα πρωτόγνωρα στο διάβα του συναντούσε
Έψαξε πολύ στον κόσμο μπας και βρει λίγη αγάπη
μα ήταν μάταιος ο κόπος κι ευθύς κύλισε ένα δάκρυ
Είδε πόνο, δυστυχία, πόλεμο, φτώχεια κι ανεργία
έτρεχε στα φροντιστήρια ενώ του είχαν τάξει δωρεάν παιδεία
Τον έμπασαν σε αίθουσες σε ετοιμόρροπα σχολεία
κι εκεί του χάρισαν κακογραμμένα βιβλία
Στην τρίτη λυκείου έγραψαν τα Σκόπια “Μακεδονία”
δεν του άφησαν χρόνο να παίξει και του μίλησαν για δημοκρατία
Τον μετέτρεψαν σε παθητικό θεατή στην παρακμή
τον έμαθαν να υπακούει και διαταγές να εκτελεί
Κάθε πέρυσι και καλύτερα λένε οι μεγάλοι
συμφωνώ και επαυξάνω μα αιτία έχω άλλη.
Εκείνοι μας φορέσανε στο σβέρκο χαλινάρι
το χαμόγελο στα χείλη ψάχνουμε με το φανάρι
Απ’ τα λάθη τα δικά τους δε σηκώνουμε κεφάλι
και το φίδι απ’ την τρύπα η νέα γενιά λένε θα βγάλει
Να μην πω καμιά κουβέντα, να εδώ την έχω πάλι
που τα κάνατε σκατά, ένα μάτσο μαύρο χάλι
Μας γέννησε η εξέλιξη, η υπερτεχνολογία
μα νιώθουμε ήδη γέροντες από την εφηβεία
Μας κλέβουνε των παιδικών μας χρόνων τη μαγεία
το γέλιο, την ανεμελιά μας παίρνουν με τη βία
Στις πλάτες μας φορτώνουνε ασήκωτα φορτία
θέλουνε λέει να σώσουμε εμείς την κοινωνία
Πάλι καλά που πρόλαβα στο τσακ την ευκαιρία
κι ευτύχισα της ξεγνοιασιάς να έχω την εμπειρία
Τον καθήλωσαν μπροστά από ένα τετράγωνο κουτί
μόλυναν τον αέρα και να αναπνεύσει δε μπορεί
σε κάθε γωνιά του δρόμου ένας παιδεραστής καραδοκεί
κι ένας έμπορος οργάνων για να του πετσοκόψει το κορμί
Του έβαλαν φυτοφάρμακα μέσα στην τροφή
πάει να διαβάσει για να περάσει σε ανώτατη σχολή
Θα πάει στρατό και μετά άντε στου ΟΑΕΔ τα σκαλιά
τελευταίος στη σειρά, αναζητώντας δουλειά
Κάθε πέρυσι και καλύτερα λένε οι μεγάλοι
συμφωνώ και επαυξάνω μα αιτία έχω άλλη.
Εκείνοι μας φορέσανε στο σβέρκο χαλινάρι
το χαμόγελο στα χείλη ψάχνουμε με το φανάρι
Απ’ τα λάθη τα δικά τους δε σηκώνουμε κεφάλι
και το φίδι απ’ την τρύπα η νέα γενιά λένε θα βγάλει
Να μην πω καμιά κουβέντα, να εδώ την έχω πάλι
που τα κάνατε σκατά, ένα μάτσο μαύρο χάλι
|
Thimáme ótan ímuna mikrós póso viazómun
na megalóso grígora ke ólo fantazómun
pos óla tha mu érthune ópos ta onirevómun
Ma tin pragmatikótita ute pu ipopsiazómun
álli gia ména fróntisan ki egó ston uranó mu
pánta podílato, kriftó, to kathimerinó mu
ánte ke lígo diávasma, trofí gia to mialó mu
Ki óla fántazan télia mes ston mikrókosmó mu
Esíos ta déka eptá klino se lígo chrónia
ke stin othóni tu mialu paremvolés ke chiónia
Skakiéra vlépo ti zoí ki emás monácha piónia
an borusa tha epélega na ‘mun pedí eónia
Sto dio chiliádes ke októ krimménos sti gonía
chorís ésto óplo magikó ke trómo, amichanía.
Ton kósmo na mastízete apó ágchos ki agonía
ánthrakes í thisavrus pu épsachnan, ti ironia..
Káthe périsi ke kalítera léne i megáli
simfonó ke epafksáno ma etía écho álli.
Ekini mas forésane sto svérko chalinári
to chamógelo sta chili psáchnume me to fanári
Ap’ ta láthi ta diká tus de sikónume kefáli
ke to fídi ap’ tin trípa i néa geniá léne tha vgáli
Na min po kamiá kuvénta, na edó tin écho páli
pu ta kánate skatá, éna mátso mavro cháli
Όnira apotipoména se mia lefkí kólla chartí
charagména s’ éna thranío, chaména se mia pedikí psichí
enós mikru agoriu gemáto óreksi gia zoí
pu to óniró tu ítan na taksidépsi s’ óli ti gi
Ήthele ta pánta na gnorízi ke sinéchia rotuse
kathós prágmata protógnora sto diáva tu sinantuse
Έpsakse polí ston kósmo bas ke vri lígi agápi
ma ítan máteos o kópos ki efthís kílise éna dákri
Ide póno, distichía, pólemo, ftóchia ki anergia
étreche sta frontistíria enó tu ichan táksi doreán pedia
Ton ébasan se ethuses se etimórropa scholia
ki eki tu chárisan kakogramména vivlía
Stin tríti likiu égrapsan ta Skópia “Makedonía”
den tu áfisan chróno na peksi ke tu mílisan gia dimokratía
Ton metétrepsan se pathitikó theatí stin parakmí
ton émathan na ipakui ke diatagés na ekteli
Káthe périsi ke kalítera léne i megáli
simfonó ke epafksáno ma etía écho álli.
Ekini mas forésane sto svérko chalinári
to chamógelo sta chili psáchnume me to fanári
Ap’ ta láthi ta diká tus de sikónume kefáli
ke to fídi ap’ tin trípa i néa geniá léne tha vgáli
Na min po kamiá kuvénta, na edó tin écho páli
pu ta kánate skatá, éna mátso mavro cháli
Mas génnise i ekséliksi, i ipertechnologia
ma nióthume ídi gérontes apó tin efivia
Mas klévune ton pedikón mas chrónon ti magia
to gélio, tin anemeliá mas pernun me ti vía
Stis plátes mas fortónune asíkota fortía
thélune léi na sósume emis tin kinonía
Páli kalá pu prólava sto tsak tin efkería
ki eftíchisa tis ksegniasiás na écho tin ebiría
Ton kathílosan brostá apó éna tetrágono kutí
mólinan ton aéra ke na anapnefsi de bori
se káthe goniá tu drómu énas pederastís karadoki
ki énas éboros orgánon gia na tu petsokópsi to kormí
Tu évalan fitofármaka mésa stin trofí
pái na diavási gia na perási se anótati scholí
Tha pái strató ke metá ánte stu OAED ta skaliá
telefteos sti sirá, anazitóntas duliá
Káthe périsi ke kalítera léne i megáli
simfonó ke epafksáno ma etía écho álli.
Ekini mas forésane sto svérko chalinári
to chamógelo sta chili psáchnume me to fanári
Ap’ ta láthi ta diká tus de sikónume kefáli
ke to fídi ap’ tin trípa i néa geniá léne tha vgáli
Na min po kamiá kuvénta, na edó tin écho páli
pu ta kánate skatá, éna mátso mavro cháli
|
