|
Όλη η ερημιά κι η πίκρα της ζωής
μες στα δυο μου μάτια απόψε θα την δεις.
Κι όλη την αγάπη που ‘χεις κάνει δάκρυ
μέσα στην καρδιά μου θα την βρεις.
Γύρισε κοντά μου, γύρισε
κι όταν κουραστείς φύγε ξανά.
Μ’ έχει πιάσει απελπισία,
η δική σου η απουσία
δίκοπο μαχαίρι στη καρδιά.
Γύρισε κοντά μου, γύρισε.
Με σκυφτό κεφάλι μόνος τριγυρνώ
μες στο άδειο σπίτι και το σκοτεινό.
Νιώθω την σκιά σου και τα βήματά σου
πάνω στην καρδιά μου σαν βουνό.
Γύρισε κοντά μου, γύρισε
κι όταν κουραστείς φύγε ξανά.
Μ’ έχει πιάσει απελπισία,
η δική σου η απουσία
δίκοπο μαχαίρι στη καρδιά.
Γύρισε κοντά μου, γύρισε.
|
Όli i erimiá ki i píkra tis zoís
mes sta dio mu mátia apópse tha tin dis.
Ki óli tin agápi pu ‘chis káni dákri
mésa stin kardiá mu tha tin vris.
Girise kontá mu, girise
ki ótan kurastis fíge ksaná.
M’ échi piási apelpisía,
i dikí su i apusía
díkopo macheri sti kardiá.
Girise kontá mu, girise.
Me skiftó kefáli mónos trigirnó
mes sto ádio spíti ke to skotinó.
Niótho tin skiá su ke ta vímatá su
páno stin kardiá mu san vunó.
Girise kontá mu, girise
ki ótan kurastis fíge ksaná.
M’ échi piási apelpisía,
i dikí su i apusía
díkopo macheri sti kardiá.
Girise kontá mu, girise.
|
