Μες στο στόμα μου κρατάω δηλητήριο
και της γλώσσας το λουκέτο ξεκλειδώνω.
Βγάζει πίσσα της ψυχής το καθαρτήριο,
τα πλευρά Σου, με μια λόγχη εγώ καρφώνω.
Είμαι τόσο αμαρτωλός που μοιάζω μ’ άγιο,
μα θυσία στο βωμό σου δε θα γίνω.
Δεν υπάρχει θησαυρός μας στο ναυάγιο
κι η ζωή δεν παίρνει μπρος με ένα κρίνο.
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι σκηνή κομμένη από ταινία.
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι μια λέξη που λερώνει τα βιβλία.
Είμαι ένας λάθος αριθμός, είμαι εικόνα δίχως φως.
Είμαι ένας κλόουν σε βαριά μελαγχολία!
Είμαι ένα λάθος είμαι ένα λάθος…
Καλικάντζαρε Θεέ σε κλιμακτήριο,
απ’ το θρόνο σου η αλήθεια πόσο απέχει;!
Ποιος βαράει νυσταγμένα σιωπητήριο;
Ποιος καβάλησε το άρμα σου και τρέχει;!
Ρουμανία, Πακιστάν, Χιλή, Πρετόρια,
στα φανάρια, στο γιαπί και στο κρεβάτι.
Πιάτα έπλενε ο παππούς μου στην Αστόρια,
μα της ράτσας μου η μνήμη είναι σκάρτη.
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι σκηνή κομμένη από ταινία.
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι μια λέξη που λερώνει τα βιβλία.
Είμαι ένας λάθος αριθμός, είμαι εικόνα δίχως φως.
Είμαι ένας κλόουν σε βαριά μελαγχολία!
Είμαι ένα λάθος είμαι ένα λάθος…
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
|
Mes sto stóma mu kratáo dilitírio
ke tis glóssas to lukéto kseklidóno.
Ogázi píssa tis psichís to kathartírio,
ta plevrá Su, me mia lógchi egó karfóno.
Ime tóso amartolós pu miázo m’ ágio,
ma thisía sto vomó su de tha gino.
Den ipárchi thisavrós mas sto nafágio
ki i zoí den perni bros me éna kríno.
Ime éna láthos, ime éna láthos!
Ime skiní komméni apó tenía.
Ime éna láthos, ime éna láthos!
Ime mia léksi pu leróni ta vivlía.
Ime énas láthos arithmós, ime ikóna díchos fos.
Ime énas klóun se variá melagcholía!
Ime éna láthos ime éna láthos…
Kalikántzare Theé se klimaktírio,
ap’ to thróno su i alíthia póso apéchi;!
Pios varái nistagména siopitírio;
Pios kaválise to árma su ke tréchi;!
Rumanía, Pakistán, Chilí, Pretória,
sta fanária, sto giapí ke sto kreváti.
Piáta éplene o pappus mu stin Astória,
ma tis rátsas mu i mními ine skárti.
Ime éna láthos, ime éna láthos!
Ime skiní komméni apó tenía.
Ime éna láthos, ime éna láthos!
Ime mia léksi pu leróni ta vivlía.
Ime énas láthos arithmós, ime ikóna díchos fos.
Ime énas klóun se variá melagcholía!
Ime éna láthos ime éna láthos…
Ime éna láthos, ime éna láthos!
Ime éna láthos, ime éna láthos!
Ime éna láthos, ime éna láthos!
Ime éna láthos, ime éna láthos!
|