Η συνοικία μου δεν έχει άσφαλτο,
δεν έχει μέγαρα, ούτε και τραίνα,
η κάθε γείτονια είν’ όλο χώματα
και τα σπιτάκια της φτωχοκτισμένα,
στα καφενεία της πάντα το σούρουπο
οι νέοι κάθονται σιγομιλώντας
και τα κορίτσια της στο νυφοπάζαρο
κάνουν τις βόλτες τους γλυκοκοιτώντας.
Η συνοικία μου, η συνοικία μου,
είν η αγάπη μου, είν’ η λατρεία μου,
η συνοικία μου, η συνοικία μου,
είν η αγάπη μου, είν’ η λατρεία μου.
Η συνοικία μου δεν είναι πλούσια,
δουλεύει ο κόσμος της για το καρβέλι
και όταν έρχονται τα Κυριακάτικα
τα μεροκάματα, γλεντά όπου θέλει,
μες στην καπνίλα της απ’ τα εργοστάσια
γλιστρά ο ήλιος της και τη φωτίζει
και δίνει δύναμη με τις αχτίδες του,
την κάνει όμορφη και τη στολίζει.
Η συνοικία μου, η συνοικία μου,
είν η αγάπη μου, είν’ η λατρεία μου,
η συνοικία μου, η συνοικία μου,
είν η αγάπη μου, είν’ η λατρεία μου.
Η συνοικία μου, η συνοικία μου,
είν η αγάπη μου, είν’ η λατρεία μου,
η συνοικία μου, η συνοικία μου,
είν η αγάπη μου, είν’ η λατρεία μου.
|
I sinikía mu den échi ásfalto,
den échi mégara, ute ke trena,
i káthe gitonia in’ ólo chómata
ke ta spitákia tis ftochoktisména,
sta kafenia tis pánta to surupo
i néi káthonte sigomilóntas
ke ta korítsia tis sto nifopázaro
kánun tis vóltes tus glikokitóntas.
I sinikía mu, i sinikía mu,
in i agápi mu, in’ i latria mu,
i sinikía mu, i sinikía mu,
in i agápi mu, in’ i latria mu.
I sinikía mu den ine plusia,
dulevi o kósmos tis gia to karvéli
ke ótan érchonte ta Kiriakátika
ta merokámata, glentá ópu théli,
mes stin kapníla tis ap’ ta ergostásia
glistrá o ílios tis ke ti fotízi
ke díni dínami me tis achtídes tu,
tin káni ómorfi ke ti stolízi.
I sinikía mu, i sinikía mu,
in i agápi mu, in’ i latria mu,
i sinikía mu, i sinikía mu,
in i agápi mu, in’ i latria mu.
I sinikía mu, i sinikía mu,
in i agápi mu, in’ i latria mu,
i sinikía mu, i sinikía mu,
in i agápi mu, in’ i latria mu.
|