Βυθισμένη στη λήθη
σε έναν ύπνο βαθύ
σε κοιτούσα
το όνειρο είχε χαθεί
ήταν δική σου η επιλογή
Φεύγαν οι μέρες
τα μάτια σου έμεναν κλειστά
τα δάκρυά μου ήταν καυτά
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
θα με πάρουν για τρελό
που τα νιάτα μου ξοδεύω
όλο να ονειροπολώ
με θέλουν μαζί τους να γυρνώ
γιατί την ψυχή τους έχω
Μοναχός μου γυρίζω
τα αστέρια ρωτώ
κι απ’ τον ήλιο
θαρραλέα ζητώ
στη λησμονιά σου το αντίδοτο
Τ’ άστρα γελούσαν
τα μάτια σου έμεναν κλειστά
στου ήλιου τα δάκρυα τα καυτά
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
θα με πάρουν για τρελό
θα με πνίξουν, θα με κάψουν
θα μου δώσουν το σταυρό
θα μείνω μαζί τους να γυρνώ
γιατί την ψυχή τους έχω
(Η κόρη του Αυγερινού
μας πήγε σ’ άλλα μέρη
κι άφησε χάδια τ’ ουρανού
στο παιδικό μας χέρι)
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
θα με πάνε στην πηγή
που το όνειρο ξυπνάει
και τη μνήμη διατηρεί
να φέρω την κόρη να λουστεί
το φως στη ματιά της νά `ρθει
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο
θα με πάνε στην πηγή
που το όνειρο ξυπνάει
και τη μνήμη διατηρεί
της νύχτας η κόρη να λουστεί
το φως στη ματιά της νά’ ρθει
και πάλι μαζί τους να γυρνώ
γιατί την ψυχή τους έχω
|
Oithisméni sti líthi
se énan ípno vathí
se kitusa
to óniro iche chathi
ítan dikí su i epilogí
Fevgan i méres
ta mátia su émenan klistá
ta dákriá mu ítan kaftá
Ta pediá káto ston kábo
tha me párun gia treló
pu ta niáta mu ksodevo
ólo na oniropoló
me thélun mazí tus na girnó
giatí tin psichí tus écho
Monachós mu girízo
ta astéria rotó
ki ap’ ton ílio
tharraléa zitó
sti lismoniá su to antídoto
T’ ástra gelusan
ta mátia su émenan klistá
stu íliu ta dákria ta kaftá
Ta pediá káto ston kábo
tha me párun gia treló
tha me pníksun, tha me kápsun
tha mu dósun to stavró
tha mino mazí tus na girnó
giatí tin psichí tus écho
(I kóri tu Avgerinu
mas píge s’ álla méri
ki áfise chádia t’ uranu
sto pedikó mas chéri)
Ta pediá káto ston kábo
tha me páne stin pigí
pu to óniro ksipnái
ke ti mními diatiri
na féro tin kóri na lusti
to fos sti matiá tis ná `rthi
Ta pediá káto ston kábo
tha me páne stin pigí
pu to óniro ksipnái
ke ti mními diatiri
tis níchtas i kóri na lusti
to fos sti matiá tis ná’ rthi
ke páli mazí tus na girnó
giatí tin psichí tus écho
|