Τώρα είναι αργά, πολύ αργά,
χάθηκα στη νύχτα σαν σκιά
κι αν χαράζει δε με βγάζει πουθενά,
το φιλί της μέλι και φωτιά,
μα η αγκαλιά της ξενιτιά
κι αν χαράζει δε με νοιάζει, είναι αργά.
Ήλιε μου μην ψάξεις να με βρεις,
μόνο μου δε θέλω να με δεις
σαν αηδόνι τρομαγμένο,
στη σιωπή φυλακισμένο,
κι όλα για το πείσμα μιας τρελής,
σαν αηδόνι τρομαγμένο,
στη σιωπή φυλακισμένο,
κι όλα για το πείσμα μιας τρελής,
Τώρα είναι αργά, πολύ αργά,
έμαθα να ζω στα σκοτεινά,
κι αν χαράζει δε με νοιάζει, είναι αργά.
Ήλιε μου μην ψάξεις να με βρεις,
μόνο μου δε θέλω να με δεις
σαν αηδόνι τρομαγμένο,
στη σιωπή φυλακισμένο,
κι όλα για το πείσμα μιας τρελής,
σαν αηδόνι τρομαγμένο,
στη σιωπή φυλακισμένο,
κι όλα για το πείσμα μιας τρελής.
|
Tóra ine argá, polí argá,
cháthika sti níchta san skiá
ki an charázi de me vgázi puthená,
to filí tis méli ke fotiá,
ma i agkaliá tis ksenitiá
ki an charázi de me niázi, ine argá.
Ήlie mu min psáksis na me vris,
móno mu de thélo na me dis
san aidóni tromagméno,
sti siopí filakisméno,
ki óla gia to pisma mias trelís,
san aidóni tromagméno,
sti siopí filakisméno,
ki óla gia to pisma mias trelís,
Tóra ine argá, polí argá,
ématha na zo sta skotiná,
ki an charázi de me niázi, ine argá.
Ήlie mu min psáksis na me vris,
móno mu de thélo na me dis
san aidóni tromagméno,
sti siopí filakisméno,
ki óla gia to pisma mias trelís,
san aidóni tromagméno,
sti siopí filakisméno,
ki óla gia to pisma mias trelís.
|