Ημέρα Δεύτερη | Iméra Defteri

Δεύτερη μέρα κι η βροχή
πάνω στο ντέφι τ’ ουρανού
τα ασημένια δάχτυλα
άγγιξε και κροτάλισε
κι αμέσως αναβρύσανε
τα χίλια δέντρα απ’ το βουνό
τα χίλια φύλλα που άστραψαν
το ΛΑ, το ΝΤΟ ψελλίσανε
κουδούνισαν βαριοί καρποί
Κι ο πρώτος ο κορυδαλλός
τινάχτηκε βαθιά στο φως
γαλάζια τρίλια στάλαξε
Στο πιο ψηλό κλαδί ο Θεός
κελάηδα μέχρι που άδειασε

Defteri méra ki i vrochí
páno sto ntéfi t’ uranu
ta asiménia dáchtila
ángikse ke krotálise
ki amésos anavrísane
ta chília déntra ap’ to vunó
ta chília fílla pu ástrapsan
to LA, to NTO psellísane
kudunisan varii karpi
Ki o prótos o koridallós
tináchtike vathiá sto fos
galázia trília stálakse
Sto pio psiló kladí o Theós
keláida méchri pu ádiase