|
Απόψε θέλω να καώ,
σκόνη να γίνω να χαθώ,
φτερό στον άνεμο να γίνω,
να ψάξω να σε ξαναβρώ.
Στις ερημιές ταξίδεψα
μα ο φόβος μου θυμώνει,
φοβίζει ό,τι πίστεψα
και με αναστατώνει.
Ήμουνα εδώ και εδώ είμαι ακόμα
σαν μια σκιά που τριγυρνά.
Ήμουνα εδώ και εδώ είμαι ακόμα
κι ό,τι θυμάμαι εκείνο με ξεχνά.
Απόψε θέλω να καώ,
στα σύννεφα να σκορπιστώ,
σαν μια σφαίρα να γυρίζω
μέσα στα χέρια σου τα δυο.
Όσες φορές κι αν κοίταξα
ο ήλιος σου θαμπώνει,
με το μυαλό ταξίδεψα
να βρω τι μας ενώνει.
Ήμουνα εδώ και εδώ είμαι ακόμα
σαν μια σκιά που τριγυρνά.
Ήμουνα εδώ και εδώ είμαι ακόμα
κι ό,τι θυμάμαι εκείνο με ξεχνά.
|
Apópse thélo na kaó,
skóni na gino na chathó,
fteró ston ánemo na gino,
na psákso na se ksanavró.
Stis erimiés taksídepsa
ma o fóvos mu thimóni,
fovízi ó,ti pístepsa
ke me anastatóni.
Ήmuna edó ke edó ime akóma
san mia skiá pu trigirná.
Ήmuna edó ke edó ime akóma
ki ó,ti thimáme ekino me ksechná.
Apópse thélo na kaó,
sta sínnefa na skorpistó,
san mia sfera na girízo
mésa sta chéria su ta dio.
Όses forés ki an kitaksa
o ílios su thabóni,
me to mialó taksídepsa
na vro ti mas enóni.
Ήmuna edó ke edó ime akóma
san mia skiá pu trigirná.
Ήmuna edó ke edó ime akóma
ki ó,ti thimáme ekino me ksechná.
|
