|
Ήταν λάθος χθες το βράδυ
με το βλέμμα του εχθρού μου
που εκδίκηση θα πάρει
ήταν λάθος να μ’αφήσεις
δίχως τύψεις την αγάπη
που σου είχα ν’αψηφήσεις
Ήταν λάθος σου φωνάζω
το σημείωμα που πέταξες
στο πάτωμα διαβάζω
πόσο μίσος ξεχειλίζει
το κορμί μου διαπερνάει
τι έγινε όλη η αγάπη που μου είχες
πού έχει πάει
Ήταν λάθος να πεις τόσα λόγια
μηδέν περιθώρια
πολλή μοναξιά
Τώρα πίσω γυρίζουν οι σκέψεις
πονάνε οι λέξεις
πικρά τα φιλιά
Ήταν όλα λάθος μ’εμάς
Έχω μείνει στο σκοτάδι
να αγγίζω τα κλειδιά σου
που τα άφησες το βράδυ
με τα χείλη σφραγισμένα
δεν μπορώ να καταλάβω
τι σου είπανε για μένα
Τώρα φεύγεις σαν το λιποτάκτη
δεν αισθάνεσαι κάτι
έχεις άδεια καρδιά
Δεν μπορείς να γυρίσεις την πλάτη
σε μια τέτοια αγάπη
να βάζεις φωτιά
βάζεις τη φωτιά
|
Ήtan láthos chthes to vrádi
me to vlémma tu echthru mu
pu ekdíkisi tha pári
ítan láthos na m’afísis
díchos típsis tin agápi
pu su icha n’apsifísis
Ήtan láthos su fonázo
to simioma pu pétakses
sto pátoma diavázo
póso mísos ksechilízi
to kormí mu diapernái
ti égine óli i agápi pu mu iches
pu échi pái
Ήtan láthos na pis tósa lógia
midén perithória
pollí monaksiá
Tóra píso girízun i sképsis
ponáne i léksis
pikrá ta filiá
Ήtan óla láthos m’emás
Έcho mini sto skotádi
na angizo ta klidiá su
pu ta áfises to vrádi
me ta chili sfragisména
den boró na katalávo
ti su ipane gia ména
Tóra fevgis san to lipotákti
den esthánese káti
échis ádia kardiá
Den boris na girísis tin pláti
se mia tétia agápi
na vázis fotiá
vázis ti fotiá
|
