|
Ήθελα κάτι να σου πω,
μα δεν πειράζει,
θα σου το πω
σε μια καλύτερη εποχή.
Είν’ το μυαλό μου
σαν μια θάλασσα που αλλάζει,
γι’ αυτό τα λόγια μου
δεν έχουν συνοχή.
Σ’ άλλη ζωή μπορεί αν σμίξουμε,
ποιος ξέρει,
για να σου πω
αν κάτι ακόμα με πονά.
Μ’ ένα της ψίθυρο
η νύχτα θα σου φέρει,
όσα αγάπησε η ψυχή και δεν ξεχνά.
Ήθελα κάτι να σου πω
κι όχι για μένα,
κάτι που κρύβεται
στα μάτια μου καιρό.
Μα είν’ τα λόγια μου
πουλιά κυνηγημένα
και όπου πίνουνε θολώνουν το νερό.
Σ’ άλλη ζωή μπορεί αν σμίξουμε,
ποιος ξέρει,
για να σου πω
αν κάτι ακόμα με πονά.
Μ’ ένα της ψίθυρο
η νύχτα θα σου φέρει,
όσα αγάπησε η ψυχή και δεν ξεχνά.
|
Ήthela káti na su po,
ma den pirázi,
tha su to po
se mia kalíteri epochí.
In’ to mialó mu
san mia thálassa pu allázi,
gi’ aftó ta lógia mu
den échun sinochí.
S’ álli zoí bori an smíksume,
pios kséri,
gia na su po
an káti akóma me poná.
M’ éna tis psíthiro
i níchta tha su féri,
ósa agápise i psichí ke den ksechná.
Ήthela káti na su po
ki óchi gia ména,
káti pu krívete
sta mátia mu keró.
Ma in’ ta lógia mu
puliá kinigiména
ke ópu pínune tholónun to neró.
S’ álli zoí bori an smíksume,
pios kséri,
gia na su po
an káti akóma me poná.
M’ éna tis psíthiro
i níchta tha su féri,
ósa agápise i psichí ke den ksechná.
|
