|
Σαν νυχτοφύλακας που άσκοπα ξαγρυπνά
αφήνω απ’ το ραδιόφωνο την ώρα να περνά,
σήμα κινδύνου μου ‘χεις στείλει μυστικό
μα εγώ χορεύω στον δικό μου το ρυθμό.
Θα ‘ρθω κοντά σου μ’ ένα ιπτάμενο χαλί
μαζί μου να σε πάρω σε μια νύχτα αμαρτωλή.
Αν θα σε ψάξω δεν ξέρω πάλι τι θα βρω
το σήμα του κινδύνου ή εσένα ζωγραφιστό,
Αχ! στο ‘πα πως είσαι αίνιγμα, ένας κόσμος μυστικός
χρησμός που μένει άλυτος, αιώνας προφητικός.
Θα ‘ρθω κοντά σου μ’ ένα ιπτάμενο χαλί
μαζί μου να σε πάρω σε μια νύχτα αμαρτωλή.
|
San nichtofílakas pu áskopa ksagripná
afíno ap’ to radiófono tin óra na perná,
síma kindínu mu ‘chis stili mistikó
ma egó chorevo ston dikó mu to rithmó.
Tha ‘rtho kontá su m’ éna iptámeno chalí
mazí mu na se páro se mia níchta amartolí.
An tha se psákso den kséro páli ti tha vro
to síma tu kindínu í eséna zografistó,
Ach! sto ‘pa pos ise enigma, énas kósmos mistikós
chrismós pu méni álitos, eónas profitikós.
Tha ‘rtho kontá su m’ éna iptámeno chalí
mazí mu na se páro se mia níchta amartolí.
|
