Όλα μου τα χρόνια τα εφηβικά
με χαρές και λύπες και με ξενοιασιά
όταν τα θυμάμαι δάκρυα κυλούν
στων ματιών τις άκρες πως φεγγοβολούν
Και πάλι μόνος
κι ενώ τριγύρω μου
όλα μοιάζουν μελαγχολικά
κυλάει ο χρόνος
καθώς μια ανάμνηση ξεφεύγει
από τα παλιά
Οι παλιοί μου φίλοι έχουν πια χαθεί
και μονάχος τώρα έχω κουραστεί
όσο κι αν θέλω δεν ξαναγυρνούν
οι στιγμές οι αξέχαστες
θεέ μου πως περνούν
Και πάλι μόνος
κι ενώ τριγύρω μου
όλα μοιάζουν μελαγχολικά
κυλάει ο χρόνος
καθώς μια ανάμνηση ξεφεύγει
από τα παλιά
|
Όla mu ta chrónia ta efiviká
me charés ke lípes ke me kseniasiá
ótan ta thimáme dákria kilun
ston matión tis ákres pos fengovolun
Ke páli mónos
ki enó trigiro mu
óla miázun melagcholiká
kilái o chrónos
kathós mia anámnisi ksefevgi
apó ta paliá
I palii mu fíli échun pia chathi
ke monáchos tóra écho kurasti
óso ki an thélo den ksanagirnun
i stigmés i akséchastes
theé mu pos pernun
Ke páli mónos
ki enó trigiro mu
óla miázun melagcholiká
kilái o chrónos
kathós mia anámnisi ksefevgi
apó ta paliá
|